لغت نامه دهخدا
متصرفات. [ م ُ ت َ ص رْ رِ ] ( ع اِ ) تملکات و هر چیز که در تصرف کسی باشد. ( ناظم الاطباء ).
متصرفات. [ م ُ ت َ ص رْ رِ ] ( ع اِ ) تملکات و هر چیز که در تصرف کسی باشد. ( ناظم الاطباء ).
💡 اصطلاح «آمریکای اسپانیایی» بهطور خاص در دوران امپراتوری اسپانیا قلمروها بین سده پانزدهم میلادی و سده نوزدهم میلادی مورد استفاده قرار گرفت. اسپانیا تا پایان فرمانروایی امپراتوری خود، متصرفات خارج از کشور خود در قاره آمریکا و فیلیپین را «هند» نامید، که باقیماندهای ماندگار از تصور کلمب مبنی بر اینکه او با کشتیرانی به سمت غرب به آسیا رسیدهاست.
💡 اردوی زرین در تاریخ به امپراتوری وسیع باتو پسر جوچی (پسر ارشد چنگیز) و جانشینان او گفته میشود که از سوی مشرق و جنوب شرقی به متصرفات آق اردو و از سوی جنوب به کرانههای شمالی و شمال غربی دریای مازندران و به رود تِرِک (که در گرجستان و قفقاز از مغرب به مشرق جاری است و به دریای مازندرا میریزد) و به دریای سیاه و از مغرب به کشورهایی که امروز به اروپای شرقی معروف هستند، محدود بود.