کلمه مبطل در زبان فارسی به معنای باطل‌کننده یا نابودکننده است. این واژه از ریشه بطل مشتق شده است که به معنای باطل شدن یا غیرمعتبر شدن چیزی به کار می‌رود.
کاربردها
در زمینه سحر و جادو:
در این زمینه، این واژه به موارد یا اقداماتی اشاره دارد که به منظور باطل کردن یا از بین بردن سحر و جادو به کار می‌روند. به عنوان مثال، طلسم مبطل به طلسمی اشاره دارد که برای باطل کردن اثرات سحر استفاده می‌شود.
کاربرد در حقوق:
در زمینه حقوقی این اصطلاح می‌تواند به مواردی اشاره کند که موجب ابطال یک قرارداد یا توافق می‌شود. به عنوان مثال، اگر یک قرارداد بر اساس فریب یا اجبار منعقد شده باشد، آن قرارداد می‌تواند به عنوان مبطل شناخته شود و به همین دلیل بی‌اعتبار گردد.
کاربرد در دین:
در فقه اسلامی، این کلمه به مواردی اطلاق می‌شود که موجب باطل شدن اعمال عبادی مانند نماز یا روزه می‌شود. به عنوان مثال، اگر شخصی در حین نماز عمداً به کاری بپردازد که نماز را باطل کند، آن عمل مبطل نامیده می‌شود.
