مبصری

مبصری واژه‌ای است که ریشه در زبان عربی دارد و به معنای هوشیاری، زیرکی و بصیرت به کار می‌رود. این مفهوم به توانایی فرد در درک عمیق مسائل و پیش‌بینی پیامدهای آن‌ها اشاره دارد. در واقع، مبصری نشان‌دهنده‌ توانایی شخص در تحلیل و بررسی وقایع به‌گونه‌ای است که بتواند عواقب و نتایج مختلف را به‌خوبی درک کند و در تصمیم‌گیری‌های خود از این بصیرت بهره‌برداری نماید. این ویژگی به افراد کمک می‌کند تا با نگاهی عمیق‌تر به زندگی و چالش‌های آن بپردازند و در شرایط مختلف، بهترین انتخاب‌ها را انجام دهند. به‌عبارتی، مبصری یک نوع آگاهی و شناخت عمیق نسبت به مسائل است که می‌تواند در مسیر زندگی فرد اثرگذار باشد.

لغت نامه دهخدا

مبصری. [ م ُ ص ِ ] ( حامص ) مأخوذ از تازی، هوشیاری و زیرکی و بصیرت و عاقبت اندیشی. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || بینائی:
گفتند باری کم گری تا کم نگردد مبصری
که چشم نابینا شود چون بگذرد از حد بکا.مولوی ( دیوان کبیر ج 1 ص 6 ).

فرهنگ فارسی

۱ - هوشیاری زیرکی بصیرت: گفتند باری کم گری تا کم نگردد مبصری که چشم نابینا شود چون بگذرد از حد بکا. ( دیوان کبیر ) ۲ - مبصر بودن ارشدیت کلاس.

جمله سازی با مبصری

مهتاب تا مه رانده دیوار تیره مانده اناالیه آمده کان سو نگر گر مبصری