لاقید

لاقید به معنای بی‌توجهی و عدم حساسیت به اصول و قواعد است. افرادی که لاقید هستند، به راحتی از کنار مسائل عبور می‌کنند و نسبت به عواقب رفتارهای خود بی‌پروا هستند. این ویژگی می‌تواند در جنبه‌های مختلف زندگی، از جمله روابط اجتماعی، کار و تحصیل، خود را نشان دهد. به عنوان مثال، فردی که لاقید است ممکن است به قوانین و مقررات محیط کار بی‌توجه باشد و به همین دلیل کیفیت کارش تحت تأثیر قرار گیرد. همچنین، در روابط شخصی، این افراد ممکن است احساسات و نیازهای دیگران را نادیده بگیرند و به همین دلیل روابطشان دچار تنش و مشکل شود.

لغت نامه دهخدا

لاقید. [ ق َ ] ( ع ص مرکب ) ( از: لا، نه + قید، بند ) بی قید. سهل انگار. لاابالی. بی اعتنا.

فرهنگ معین

(قَ یْ ) [ ع. ] (ص. ) سهل انگار، بی اعتناء.

فرهنگ عمید

بی قید، بی پروا، بی بندوبار.

فرهنگ فارسی

بی قید، بی پروا، بی بندوبار
بی قید سهل انگار بی اعتنا. یا لاقیدی. بی قیدی سهل انگاری.
بمعنی بی قید سهل انگار

ویکی واژه

سهل انگار، بی اعتناء.

جمله سازی با لاقید

اگر چه نام برآورده‌ام به لاقیدی ولی مقید آن حلقه‌های گیسویم
من مظهر حق آمدم لاقید مطلق آمدم هر لحظه در دیوان دل دیباچه انشا کنم
بازم غمت که باهمه لاقیدی از دوکون ما رانیازمند تو ای سرو ناز کرد
خویش را گفتم لاقیدی و رندی تاکی زین محبت بگذر انده و محنت بگذار
گفت برو! کارِ تو را ساختم در رهِ لاقیدیت انداختم
همه لاقید و لاابالی و رند همه بی‌مهر و بی‌وفا و جبان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال تاروت فال تاروت استخاره کن استخاره کن فال سنجش فال سنجش