کلمه قایل یکی از واژه‌های فارسی است که در زبان نوشتاری و گفتاری به کار می‌رود و به معنای «معتقد به»، «معتقد بودن»، «معتقد شدن» یا «پذیرفتن» چیزی است. این واژه ریشه در زبان عربی دارد و از فعل «قال» به معنای «گفتن» یا «بیان کردن» مشتق شده است، اما در فارسی معنایی فراتر و تخصصی‌تر یافته است. قایل بودن به معنای قبول یا پذیرش یک فرض، اصل یا حقیقت است.
تفاوت با قول و گفتن
این کلمه بیشتر به معنی «معتقد بودن» است، در حالی که «قول» به معنای «گفتار» یا «بیان» است. به عبارت دیگر، «قایل بودن» نشان‌دهنده یک باور یا عقیده است نه صرفاً بیان یک جمله.
ترکیبات رایج
این کلمه اغلب با فعل «بودن» یا «شدن» همراه است:
قايل بودن به چیزی (معتقد بودن)
قايل شدن به نظریه‌ای (قبول کردن)
