فحم

فحمّ الانصار فلما کان من الغد قال ما للانصار؟ قالوا حموا عن آخرهم قال: قوموا بنا نعدهم فعادهم و جعل یقول: ابشروا فانّها کفّارة و طهور فقالوا یا رسول اللَّه: فادع اللَّه ان یدیمها علینا ایّاما حتی تکون کفارة لذنوبنا فانزل اللَّه عزّ و جل، یثنی علیهم: فِیهِ رِجالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا بالحمی من الذنوب وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ.

آن زمان آن فحم اخگر می‌نمود آن نه حسن کار نار حرص بود

اخگر از حرص تو شد فحم سیاه حرص چون شد ماند آن فحم تباه

گه مناظره با کوه اگر سخن رانی ز اعتراض تو مفحم شود معید صدا

تاب حرص از کار دنیا چون برفت فحم باشد مانده از اخگر بتفت

آن سیاهی فحم در آتش نهان چونک آتش شد سیاهی شد عیان