غول‌پیکر صفتی است مرکب که برای توصیف هر چیز یا کسی به کار می‌رود که از اندازه و ابعاد بسیار بزرگ و هولناکی برخوردار باشد. این صفت، دلالت بر عظمت، شکوه و گاه ترسناکی دارد و معمولاً برای اشاره به اشیاء، موجودات یا پدیده‌هایی به کار می‌رود که فراتر از حد معمول و متعارف هستند. استفاده از این واژه، اغلب با هدف ایجاد حس حیرت و تعجب در مخاطب صورت می‌گیرد و بیانگر بزرگی غیرقابل تصور است.
در ادبیات و فرهنگ عامه، غول‌پیکر بودن اغلب با موجودات افسانه‌ای و اساطیری مانند غول‌ها، دیوها و موجودات عظیم‌الجثه مرتبط است. این موجودات، نمادی از قدرت بی‌حد و مرز و توانایی‌های خارق‌العاده هستند. همچنین، صفت غول‌پیکر می‌تواند برای توصیف پدیده‌های طبیعی مانند کوه‌ها، درختان کهنسال و بناهای تاریخی عظیم نیز به کار رود. در این موارد، این صفت به منظور تأکید بر عظمت و پایداری این پدیده‌ها به کار می‌رود و حس احترام و تواضع را در انسان برمی‌انگیزد.
به طور خلاصه، غول‌پیکر صفتی است که برای بیان بزرگی، عظمت و شکوه به کار می‌رود و می‌تواند هم برای موجودات زنده و هم برای اشیاء بی‌جان مورد استفاده قرار گیرد. این صفت، اغلب با حس ترس، حیرت و احترام همراه است و به منظور تأکید بر ویژگی‌های برجسته و غیرمعمول یک پدیده یا موجود به کار می‌رود. استفاده از این واژه، به غنای زبان فارسی می‌افزاید و به ما امکان می‌دهد تا تجربیات و احساسات خود را به شکلی دقیق‌تر و مؤثرتر بیان کنیم.
