طرد کردن

طَرد کردن، به‌عنوان یک مصدر مرکب، به‌معنای راندن، دور کردن یا نفی کردن است. این واژه در زبان فارسی برای بیان عمل دورساختن فرد یا چیزی به‌کار می‌رود و در متون رسمی و ادبی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. برای نمونه، در متون حقوقی یا اجتماعی، از این واژه برای اشاره به اخراج یا محروم‌سازی استفاده می‌شود. در کاربردهای گسترده‌تر، طَرد کردن می‌تواند شامل مفهوم طرد اجتماعی، طرد سیاسی یا حتی طرد عاطفی باشد. این اصطلاح نه‌تنها در حوزه‌های فردی، بلکه در زمینه‌های جمعی مانند جامعه‌شناسی و روان‌شناسی نیز کاربرد دارد و به فرآیندهای پیچیده‌ای مانند انزوای افراد از گروه یا جامعه اشاره می‌کند. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر و بررسی نمونه‌های تاریخی یا ادبی، می‌توان به مدخل «طَرد» در فرهنگ‌های معتبر زبان فارسی مراجعه کرد. این مراجع، معانی ظریف و کاربردهای متنوع این واژه را در بافت‌های گوناگون به‌تفصیل شرح داده‌اند.

لغت نامه دهخدا

طرد کردن. [ طَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) راندن. دور کردن. نفی کردن. رجوع به طرد شود.

فرهنگ فارسی

راندن دور کردن نفی کردن

ویکی واژه

ripudiare

جمله سازی با طرد کردن

در هزار و سیصد و سی، روسیان روسبی طرد کردندم به ری‌، زیرا کسم یاور نبود
بندهٔ بی‌گناه را به تشر طرد کردند از میان حشر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
لز
لز
رسا
رسا
کمینه
کمینه
نشانه
نشانه