لغت نامه دهخدا
شیشه بر. [ شی ش َ / ش ِ ب ُ ] ( نف مرکب ) شیشه برنده. آنکه شیشه با الماس ببرد و به در و پنجره و جز آن اندازد. ( یادداشت مؤلف ).
شیشه بر. [ شی ش َ / ش ِ ب ُ ] ( نف مرکب ) شیشه برنده. آنکه شیشه با الماس ببرد و به در و پنجره و جز آن اندازد. ( یادداشت مؤلف ).
( ~. بُ ) ۱ - (ص فا. ) آن که کارش بریدن شیشه و نصب آن در پنجره یا در است. ۲ - (اِ. ) ابزار بریدن شیشه.
کسی که پیشه اش بریدن شیشه و جا دادن آن میان در و پنجره است.
( صفت ) کسی که شغلش بریدن و جا گذاشتن آن در پنجره ها و در هاست.
شیشه بر کسی است که پیشه اش انتخاب، برش، نصب و جایگرینی شیشه برای مجموعه های مسکونی و تجاری و همچنین ایجاد کارهای هنرمندانه با شیشه در ساختمان هاست. شیشه برها همچنین در و پنجره و حفاظ های آلومینیومی را نصب می کنند.
آن که کارش بریدن شیشه و نصب آن در پنجره یا در
ابزار بریدن شیشه.
💡 حذر ز نشئهٔ دولت که مستی یک جام هنوز میشکند شیشه برسر جمشید
💡 « عتابش گرچه میزد شیشه بر سنگ عقیقش نرخ میبرید در جنگ »
💡 درین انجمن مشرب غنچه دارم زنم شیشه بر سنگ تا جامگیرم
💡 بی عشق محال است دل سخت شود نرم گر سنگ به این بوته رود شیشه برآید
💡 ایزد زغدیری خم پرکرده ورا شیشه بر ریشه تاک شرک زد عصمت او تیشه
💡 یکی کوه از بلندی آسمان رنگ ازو خورشید و مه را شیشه بر سنگ