معنی شیذر | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

شیذر. [ ذَ ] ( اِخ ) شیذیر. ( برهان ). یکی از نامهای خداست. ( از برهان ) ( از جهانگیری ). ظاهراً مصحف و مخفف «هوشیدر» نخستین موعودزرتشتیان باشد. ( حاشیه برهان چ معین ):
توئی آن داور محکم که از دادش بنی آدم
بیارامید در عالم چو مؤمن در حق شیذر.عنصری.رجوع به یشتهای پورداود ج 2 ص 100 و خرده اوستا ص 69 شود.
شیذر. [ ش َ ذَ ] ( اِخ ) نام شهری است و یا آنکه زمین همواریست که در آن گوآبهای مناسبی حفر کنند. ( از اقرب الموارد: «ش ذر» ). گوآب. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(ش ذَ ) (اِ. ) = شیذیر: خدای تعالی.

فرهنگ عمید

هوشیدر، از نام های خداوند، ایزد یکتا: تویی آن داور محکم که از دادش بنی آدم / بیارامید در عالم چو مؤمن در حق شیذر (عنصری: ۳۳۱ ).

فرهنگ فارسی

هوشیدر، یکی ازنامهای خداوند، ایزدیکتا
خدای تعالی: تویی آن داور محکم که از داداش بنی آدم بیار امید در عالم چو مومن در حق شیذر. ( عنصری )
نام شهری است و یا آنکه زمین همواریست که در آن گو آبهای مناسبی حفر کنند. گو آب.

فرهنگ اسم ها

اسم: شیذر (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: šizar) (فارسی: شيذَر) (انگلیسی: shizar)
معنی: یکی از نامهای خداست، ( = شیذیر )، یکی از نام های خدا، [ظاهراً مصحف و مخفف ( هوشیدر ) نخستین موعود زرتشتیان می باشد]