اسم شکور به معنای کسی است که بسیار سپاسگزار و شکر کننده است. این نام به عنوان یک صفت نیز به کار می‌رود و به معنی پاداش‌دهنده و عطا کننده ثواب‌های بزرگ برای اعمال کوچک اشاره دارد. شکور از صفات خداوند در نظر گرفته می‌شود و نشان‌دهنده خصوصیتی است که در او وجود دارد. در فرهنگ لغت، شکور به عنوان مردی توصیف می‌شود که همواره سپاسگزار و شکرگزار است و ثنای زیاد می‌گوید. همچنین به معنای آنکه به کمترین چیزها قناعت می‌کند و از آن راضی است، نیز آمده است. این نام به ما یادآوری می‌کند که سپاسگزاری و قدردانی از نعمت‌ها، حتی اگر کم باشند، از اهمیت بالایی برخوردار است. شکور به عنوان یکی از نامهای خداوند، نشان‌دهنده پاداش‌دهی او به بندگانش بر اساس اعمالشان است و می‌گوید که حتی اعمال کوچک نیز ممکن است به پاداش‌های بزرگ و ارزشمندی منجر شود.
شکور
لغت نامه دهخدا
شکور. [ ش ُ ] ( اِ ) جانوری که زمین را نبش کرده و مرده را درآورده می خورد. ( ناظم الاطباء ). گورکن.
شکور. [ ش ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شکر: لانریدمنکم جزاء و لا شکوراً. ( قرآن 9/76 ) ( منتهی الارب ).
شکور. [ ش ُ ] ( ع مص ) شکر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). سپاسداری کردن. ( ترجمان القرآن جرجانی ص 62 ) ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به شکر در معنی مصدری شود.
شکور. [ ش َ ] ( اِخ ) یکی از نامهای باری تعالی و معنی آن پاداش دهنده بندگان مر اعمال ایشان را و بر عمل قلیل جزای جزیل دهنده است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نامی از نامهای خدای تعالی: عبدالشکور. ( یادداشت مؤلف ):
پس چه گویی ز بهر ایشان کرد
آسمان و زمین غفور شکور.ناصرخسرو.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (اسم، صفت ) پاداش دهنده، عطاکنندۀ ثواب جزیل برای عمل قلیل، از صفات باری تعالی.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - بسیار شکر کننده بسیار سپاسگزار. ۲ - نامی از نامهای خدا ( پاداش دهنده بندگان ار اعمال ایشان یا بر عمل قلیل جزایی جزیل دهنده ). ۳ - ستور باندک علف بسنده کننده شکیر. ۴ - اندک پذیر.
فرهنگ اسم ها
معنی: بسیار شکر کننده، پاداش دهنده، نامی از نام های خداوند، شکرکننده سپاسگزار، پاداش دهنده ی بندگان، از نام های خداوند، بسیار سپاسگزار
دانشنامه اسلامی
شکور، مبالغه شاکر از اسمای خداوند است، به این معنا که بر شکر بنده جزا دهد، بندگان خود را بسیار ستاید و بر اندکی طاعت ثواب دهد.
این واژه، چهار بار به صورت صفت خدا در قرآن ذکر شده است:
[ویکی الکتاب] معنی شَّکُورُ: بسیار شکرگزار
ریشه کلمه:
شکر (۷۵ بار)
«شکور» از مادّه «شُکر» است. «صبّار» و «شکور» هر دو صیغه مبالغه است که یکی فزونی صبر و استقامت را می رساند و دیگری فزونی شکرگزاری نعمت، اشاره به این که افراد باایمان نه در مشکلات و روزهای سخت دست و پای خود را گم می کنند و تسلیم حوادث می شوند و نه در روزهای پیروزی و نعمت، گرفتار غرور و غفلت می گردند. «شَکُور» صیغه مبالغه، به معنای بسیار شکرگزار، فزونی شکرگزاری را می رساند، که همان تکرار شکر و تداوم آن با قلب و لسان و اعضاء است. تعبیر به «شَکُور» در سوره «تغابن» که یکی از اوصاف خدا است، دلیل بر این است که خداوند از بندگانش به وسیله پاداش های عظیم، تشکر می کند.
ویکی واژه
جملاتی از کلمه شکور
حمله آرند از عدم سوی وجود در قیامت هم شکور و هم کنود
مگر باری ز من خشنود گردد بود در کار من سعی تو مشکور
ای به هر فضل ذات تو ممدوح وی به هر خیر سعی تو مشکور
