سکینه

سکینه نامی دخترانه است که به معنای آرامش، سکون و آرامش قلب می‌باشد. این نام به نوعی به ویژگی‌های مثبت روحی و روانی اشاره دارد.

کاربرد و شهرت

در تاریخ اسلام یکی از شخصیت‌های مشهور با نام سکینه، سکینه بنت حسین (ع)، دختر امام حسین (ع) است. او به عنوان یک زن با فضیلت و با ایمان شناخته می‌شود و در واقعه عاشورا حضور داشته است.

محبوبیت

نام سکینه به عنوان یک نام سنتی و مذهبی در بین مسلمانان، به ویژه در کشورهای فارسی‌زبان مانند ایران، محبوب است. این نام به دلیل ارتباطش با تاریخ و فرهنگ اسلامی، برای خانواده‌ها ارزش ویژه‌ای دارد. از طرفی دیگر این اسم به عنوان یک نام خوش‌یمن و با نیت‌های خوب انتخاب می‌شود و خانواده‌ها به دنبال انتقال آرامش و محبت از طریق این نام به فرزندان خود هستند.

لغت نامه دهخدا

سکینه. [ س َ ن َ ] ( ع اِمص ) آرامش. ( از دهار )( مهذب الاسماء ). آرامش و آهستگی. ( منتهی الارب ). آرامش دل. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). آرام و آسایش و آهستگی. ( آنندراج ) ( غیاث ): قوله تعالی، و فیه سکینة من ربکم. ( قرآن 248/2 ). || در اصطلاح صوفیان آنچه هنگام نزول غیب در قلب ظاهر شود و آن نوری است که موجب تسکین و آرامش قلب است برای مشاهده کننده و موجب اطمینان میشود و سکینه خود ازمبادی عین الیقین است. ( از تعریفات جرجانی ). || ( ص، اِ ) باد تیزرو. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
سکینه. [ س ُ ک َ ن َ ] ( اِخ ) بنت الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم السلام. اسم آن مخدره آمنه و آمینه و امامه و امیه دانسته شده و لقب وی سکینه میباشد و از طرف مادرش رباب بدان ملقب بوده است. سکینه ازپردگیان خانواده رسالت و نسوان بزرگ اسلام و از اخلاق فاضله و آداب مرضیه و صفات حمیده و از وفور عقل و دانش و جود و کرم و بخشش در مقامی بس بلند و در فنون فصاحت و بلاغت و سخن سنجی از اساتید وقت و سیده زنان عصر خود و اجمل و اکمل ایشان بود و آستان قوی البنیانش مرجع ادبا و فضلا و شعرا و ارباب کمال بود و شعرا و مشاهیر اهل سخن اشعار و نتایج طبع خود را از نظر آن خاتون میگذرانده و شعرا به صله های فراوان نایل میگردیدند و در داوران به نظر داوری وی تسلیم و متقاعد میگشتند و در وصف دو مخدره سکینه و رباب گفته شده:
کأن اللیل موصول بلیل
اذا زارت سکینة و الرباب.
وفات حضرت سکینه علیهاالسلام بنوشته ابن خلکان روز پنجشنبه 5 ربیعالاول سال 117 هَ. ق. در مدینه منوره وقوع یافته. وی درسال 116 در مکه بوده است. ( از ریحانة الادب ج 2 صص 208- 210 ). و رجوع به اعلام النساء ج 2 از صص 202 - 224 شود.

فرهنگ معین

(سَ نَ یا نِ ) [ ع. سکینة ] (اِ. ) ۱ - آرام، آرامش. ۲ - وقار. ۳ - آن چه که به دل آرامش و اطمینان بخشد.

فرهنگ فارسی

دختر حسین بن علی ۴ ( ف. مدینه ۱۱۷ ه.ق./۷۳۵ م. ) زنی جمیل و خوشخوی و در مصایب جسور بود. خانه اش مرکز تجمع شعرا و محل مناقشه و بحث بود. وی بشاعران بزرگ همچون فرزدق و جریر صله عطا میکرد. سکینه بزنی مصعب بن زبیر در آمد و پس از قتل او زوجه عبدالله بن عثمان گردید و پس از مرگ او زید بن عمر باوی ازدواج کرد ولی زید بتوصیه سلیمان بن عبدالملک او را طلاق گفت. سکینه در مدینه میزیست و (( طره سکینیه ) ) بدو منسوبست. عبدالرزاق مقرم و امین عبدالحسیب دو کتاب در احو الش نوشته اند.
وقار، طمانینه، مهابت، آرامش
( اسم ) ۱ - آرام آرامش. ۲ - وقار طمانینه. ۳ - آنچه دل را قوی گرداند و اطمینان بخشد. ۴ - روح القدس کلمه.
بنت الحسین بن علی بن ابیطالب علیهم السلام اسم آن مخدره آمنه و آمینه و امامه و امیه دانسته شده و لقب وی سکینه میباشد و از طرف مادرش رباب بدان ملقب بوده است.

فرهنگ اسم ها

اسم: سکینه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: sakine) (فارسی: سکينه) (انگلیسی: sakine)
معنی: آرامش، وقار، طمانینه، نام دختر امام حسین ( ع )، آرامش خاطر، ( اَعلام ) [قرن و هجری] دختر امام حسین ( ع )، همسر مصعب ابن زّبیر، در مدینه وفات یافت، حضرت سکینه« سلام الله علیها » سکینه: در لغت به معنی وقار و آرامش و هیبت است، و نیز صفت مشبهه از ماده سکون است، و در آیه شریفه: «هو الذی انزل السکینه فی قلوب المؤمنین» سکینه به معنی ایمان است، سکینه خاتون لقب دختر امام حسین ( ع ) است که نام او «امینه» بوده است، سکینه خاتون از زنان بزرگوار و بسیار عالم و فاضل در علوم دینی بویژه علم حدیث بوده است، و شعرا و فضلای فراوانی در خانه او حضور می یافتند و از خِرمَن علم و عرفان او بهره می جستند، در حادثه کربلا حضور داشته و همراه عمه اش حضرت زینب «علیها السلام» در دوران اسارت حماسه ها آفرید و در افشای ماهیت یزید بن معاویه و شرح واقعه کربلا نقش بسزائی داشته است، بویژه بعد از خطبه عمه اش زینب ( س ) در بازار کوفه لب به سخن گشود و آنچنان بر زخم ندامت کوفیان نمک پاشید که فریادشان به آسمان بلند شد، همچنین در مجلس یزید به تحقیر او و حاضران پرداخت که حضّار از صلابت نفس و ایمان استوار او دچار شگفتی شدند، حضرت سکینه ( س ) بعنوان حکیمی آگاه به حوادث روزگار در ثبت و ضبط وقایع عاشورا نقش قابل توجه ای ایفا کرده است، هر کس نام دخترش را «سکینه» بگذارد و شأن و جایگاه این اسم شریف را بشناسد و با احترام از آن یاد کند، آرامش و متانت و سعه صدر در وجود دخترش ملکه می شود و اگر کسی دچار اضطراب و دلهره است به این نام شریف توسل کند و ذکر «یا انیس و یا مونس» را تکرار نماید به آرامش قلبی سرشاری دست پیدا می کند، و شیطان و لشکریانش از پیرامون او و فضای خانواده اش دورمی شوند، گر بدنبال صـفای سینـــه ای سینه پاک و بدون کینه ای با سکینه، کینه ها را پاک کن فضل او را زینت افلاک کن با سکینه کینه ها را پاک کن فضل او را زینت افلاک کن، ( عربی ) ( = سکینت )، آهستگی

جملاتی از کلمه سکینه

حسین بعد از درگذشت حسن بن علی، با اُم‌ّاسحاق دختر طَلحه — صحابی مشهور محمد — ازدواج کرد. و از وی صاحب دختری به‌نام فاطمه شد. به گفته مادلونگ برخلاف برخی گزارش ها، سکینه باید از فاطمه بزرگتر باشد.
در منابع مختلف نام اصلی او را أمینه، اُمَیمه و آمنه را ذکر کرده اند. مورخان درباره سکینه گفته اند، این لقبی است که مادرش به دلیل سکون و آرامش او بر او نهاده بود.
سکینه خاتون مربوط به دوره صفوی و در جنت آباد، شهرستان قم، واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.