زبانشناس

ویلزی‌ها یک قوم ساکن در منطقه ولز واقع در غرب بریتانیا امروزی می‌باشند که از لحاظ تاریخی و زبانشناسی تبار سلت دارند. زبان ولزی با زبان‌های اسکاتلندی, ایرلندی و برتون همریشه می‌باشد که همگی زیرمجموعه زبان‌های سلتی به شمار می‌روند.

از سال ۱۸۷۳ در نشریه مجله تحقیقات زبانشناسی تطبیقی که توسط پدرش تأسیس شده بود، فعالیت داشت و از سال ۱۸۹۲ ویراستار کتاب‌شناسی خاورشناسی، نشریه‌ای که توسط آگوست مولر (خاورشناس) در سال ۱۸۸۷ تأسیس شده بود، کار کرد. در سال ۱۸۸۳، او به عضویت آکادمی علوم باواریا درآمد.

لغت اکستیک از لغت یونانی αὐξητικός (اکستیکوس) به معنی «چیزی که تمایل به افزایش دارد» از ریشه αὔξησις (اکسیس) به معنی «افزایش» برگرفته شده‌است. زبانشناسی تاریخی این لغت اولین بار توسط پروفسور کن ایوانز از دانشگاه اکستر انجام شد.

این متخصصین در طول دوران تحصیل با آناتومی و فیزیولوژی اندام گفتار و نیز مباحث زبانشناسی و روان‌شناسی آشنا می‌شوند. به همین جهت گفتار درمانی یک رشته بین رشته‌ای به حساب می‌آید.

او از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۲ در دانشگاه وندربیلت به تدریس پرداخت که از ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ مدیریت گروه زبانهای ژرمنی-اسلاوی را برعهده داشت و از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹ استاد زبانشناسی در دانشگاه استونی بروک بود. هریس از سال ۲۰۰۹ تا کنون استاد زبانشناسی در دانشگاه ماساچوست در امهرست است.

هنگامی که انکتیل دو پرون، دانشمند زبانشناس فرانسوی، برای نخستین بار ترجمه بخش هایی از اوستا را پیش روی او و برخی دیگر از دانشمندان شرق شناس و واژه شناس نهاد، در کمال شگفتی وی را کلاهبردار و فریبکار خواندند.