وی از این جهت که با دربار عباسی مرتبط بود، پس از سقوط عباسیان توسط مغول اسیر شد ولی با شفاعت خواجه نصیر طوسی از زندان آزاد گشت. وی در آثار خویش از اخلاق و دانش و منش نیک خواجه نصیر بسیار یاد میکند. ابن فوطی در زمان ارتباط با عباسیان و نیز مغولان سنی شده، یا تقیه میکرد یا مذهب تسنن داشت و بعدها بر اثر ارتباط با عالمان شیعه مستبصر گشته و شیعه شدهاست. (الحقائق الراهنه، آقا بزرگ تهرانی، صص۱۱۳–۱۱۶)
شیخ آقا بزرگ تهرانی در کتاب (الذریعه) از او بشایستگی نام برده و در کتاب طبقات اعلام الشیعه جلد ۱، صفحه ۱۴۵ و ۱۴۶ مینویسد: «العبّاس بن محمّد بن القاسم بن حمزه بن موسی بن جعفر الشریف ابوالفضل، الراوی عن ابی الحسن علی بن ابراهیم قمی تفسیر الموجود …»
پس از پایان جلد اول ناشرین کتاب نسخهٔ با ارزشی را به خط محمد حسن بن عبد الله که در سال ۱۲۶۷ ق تألیف شدهاست در کتابخانهٔ استاد سید محمد علی قاضی طباطبایی تبریزی یافتهاند و میرزا احمد منزوی فرزند شیخ آقا بزرگ تهرانی «قده» آنها را به نسخهای در کتابخانهٔ آستان قدس رضوی راهنمایی کرده که در سال ۶۵۹ ق نوشته شدهاست.