لغت نامه دهخدا کلغی دار. [ ک َ ] ( نف مرکب ) کاکلی. قنبرانی. قنبرانیة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): دجاجة قنبرانیة؛ ماکیان کلغی دار. ( منتهی الارب ). و رجوع به کلغی شود.
