معنی آشانه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( آشانه ) آشانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) آشیانه:
زهی عرش مجید آشانه تو
زهی هفت آسمان یک خانه تو.عطار.

( آشانه ) (نِ ) ( اِ. ) نک آشیانه.

( آشانه ) = آشیانه

( آشانه ) ( اسم ) ۱ - لان. حیوانات از مرغ سگ موش زنبور مارو غیره آشیان. ۲ - خانه مائ وی مسکن. ۳ - طبقه مرتبه آشکوب. ۴ - سقف آسمانه.
آشیانه

نک آشیانه.

دلم مرغیست در زلفت وطن ساخت که آنرا عاشقان آشانه خوانند

غم اندر سینهٔ مو خانه دیری چو ویرانه که بوم آشانه دیری

آشانه باز است به بومان ندهم صد چیست به صد هزار تومان ندهم

چو موری این زمان آشانه جوئی سخن در خورد آب و دانه گوئی