در اساطیر و برخی تفاسیر دینی، مفهوم آسمان چهارم به عنوان یکی از لایه‌های هفت‌گانه آسمان‌ها مطرح می‌شود. این لایه که با نام ارفلون شناخته می‌شود، در این باورها جایگاه ویژه‌ای دارد و رنگی نقره‌ای به آن نسبت داده شده است. تصور آسمان‌های هفت‌گانه، هر یک با جنس و نامی منحصر به فرد، در بسیاری از فرهنگ‌ها و ادیان به چشم می‌خورد و آسمان چهارم نیز جزئی از این ساختار کیهانی است.
بر اساس این دیدگاه، آسمان‌های هفت‌گانه هر کدام ویژگی‌های متمایز خود را دارند. آسمان اول که رفع نامیده می‌شود، از آب و دود تشکیل شده است، در حالی که آسمان دوم با نام قیدوم به رنگ مس توصیف شده است. آسمان سوم، ماروم نام دارد و رنگ زرد به آن نسبت داده شده است. در این میان، آسمان چهارم یا ارفلون با رنگ نقره‌ای خود، جلوه‌ای خاص دارد و آسمان پنجم نیز با نام هیعون شناخته می‌شود. این توصیفات، نشان‌دهنده تلاش انسان برای درک و تبیین ساختار کیهان و جایگاه خود در آن است و باور به آسمان‌های هفت‌گانه، بازتابی از این تلاش در قالب اسطوره‌ها و باورهای دینی است.
