دارکوب (Woodpecker) نام عمومی برای گروهی از پرندگان از خانواده Picidae است که به خاطر رفتار خاص خود در ضربه زدن به درختان و جستجوی غذا درون چوب شناخته میشوند.
این پرندگان دارای ویژگیهای متمایز و جالبی هستند:
پیکهای تیز: دارکوبها دارای نوک تیز و محکم هستند که به آنها اجازه میدهد تا به راحتی چوب را سوراخ کنند و به دنبال حشرات و لاروها درون درختان بگردند.
سرعت و قدرت ضربه: آنها میتوانند با سرعت و قدرت زیادی به درختان ضربه بزنند. این رفتار به آنها کمک میکند تا به غذا دسترسی پیدا کنند و همچنین در ایجاد لانه برای خود از سوراخهای چوبی استفاده میکنند.
زبان بلند: این پرندگان دارای زبانی بلند و چسبنده هستند که به آنها کمک میکند تا حشرات را از درون سوراخهای چوبی بیرون بکشند.
تنوع: خانواده دارکوبها شامل گونههای مختلفی است که در اندازه، رنگ و رفتار متفاوت هستند. برخی از مشهورترین گونهها شامل دارکوب بزرگ و زنگولهای میباشند.
نقش در اکوسیستم:
این پرندگان نقش مهمی در اکوسیستم دارند. آنها به کنترل جمعیت حشرات کمک میکنند و همچنین سوراخهای ایجاد شده توسط آنها میتواند برای دیگر موجودات، مانند پرندگان و پستانداران، بهعنوان لانه یا پناهگاه استفاده شود.
دارکوب. ( اِ مرکب ) مرغی که با منقار درخت را سوراخ میکند. ( آنندراج ). رجوع به داربر شود.
(اِمر. ) پرنده ای که بر تنة درختان می نشیند و با منقار محکم و بلند خود از کرم های موجود در آن تغذیه می کند.
پرنده ای کوچک با پرهای سیاه، سفید، زرد، و سبز که با پنجه های خود به تنه و شاخه های درخت می چسبد و حشرات را با منقار از زیر پوست درخت بیرون می آورد و می خورد، داربر، دارشکنک، دارسنب، درخت سنبه.
( صفت اسم ) پرندهایست کوچک از راسته بر شوندگان که در همه قاره ها ( باستثنای استرالیا ) زندگی میکند. پرهایش سیاه و سفید و زرد و سبزاست و مانند طوطی با پنجه از ساقه و شاخه های درخت بالا رود و با منقار خود حشرات را از زیر پوست درخت خارج کند و خورد دار توک درخت سنبه داربر دارشکنک.
دارکوب پرنده ای است که منقاری قوی دارد، ظاهراً این گروه از پرندگان با توکانها تفاوت دارند اما جزو خانواده های نزدیک به هم هستند هر دوی این پرندگان دارای پاهایی هستند که ۲ چنگال به سمت جلو و ۲ چنگال به سمت عقب دارند وقتی پرواز می کنند بال هایشان را به سرعت به هم می زنند و در نتیجه در هنگام حرکت در هوا بالا و پایین می شوند.
در حدود بیش از ۲۰۰ گونه دارکوب در جهان وجود دارد. دارکوب ها تقریباً در هر جا که درخت باشد دیده می شوند.
دارکوبها منقارهای نیرومندی دارند که برای سوراخ کردن پوست درختان و جستجوی حشرات به کار می برند آن ها طعمه های خود را به وسیله زبان بلند که دارای نوک چسبناکی است از مخفیگاهشان بیرون می کشند. محققان چینی دریافته اند بدن دارکوب ۹۹ درصد انرژی ناشی از ضربه ها را به عنوان «انرژی کرنشی» ( ارتجاعی ) ذخیره می کند.
دارکوب (فیلم ۱۹۷۱). دارکوب ( لهستانی: Dzięcioł ) یک فیلم کمدی لهستانی است که در سال ۱۹۷۱ منتشر شد.
دارکوب (woodpecker)
خطا در ایجاد بندانگشتی: پرونده وجود ندارد
پرنده ای از خانوادۀ دارکوب، راستۀ دارکوب شکلان. دارکوب ها برای بالا رفتن از پوست درختان سازش یافته اند و حشرات را از شکاف درختان بیرون می آورند و می خورند. پاهای این جانور بسیار کوتاه، و معمولاً قوی است. ناخن ها پهن اند و قلاب دارند و انگشتان به صورت جفتی قرار گرفته اند: دو انگشت در جلو، و دو انگشت در عقب. پرهای دم به یک نقطه ختم شده اند و به طرزی نامعمول سخت اند. دارکوب ها دارای زبانی طویل و قابل اتساع اند که عضلات آن پرنده را قادر می سازد زبان را به جلو پرتاب، و سریعاً آن را جمع کند. حدود ۲۰۰ گونه دارکوب در جهان شناسایی شده است. دارکوب سبز اروپایی Picus viridis سبز رنگ است. تاج این جانور قرمز، و دمگاهش زرد است. طول این دارکوب به اندازه جی جاق است. دارکوب های خال دار بزرگ و کوچک Dendrocopos major و Dendrocopos minor گونه هایی بریتانیایی اند و پرهایی سیاه، قرمز و سفید دارند. دارکوب راه راه Jynx torquilla نمونه ای نسبتاً غیرمعمول است. بزرگ ترین گونۀ دارکوب ها، دارکوب امپریال مکزیک Campephilus imperialis است. این گونه بسیار نادر است و ممکن است تاکنون منقرض شده باشد. در ایران، مجموعاً دَه گونه دارکوب یافت می شود. دارکوب راه راه، دارکوب سبز اروپایی، دارکوب خال دار بزرگ، و دارکوب کوچک از آن جمله اند. منقار دارکوب به علت حفاری تنۀ درختان فرسایش می یابد، اما تجدید می شود. دارکوب با زبان دراز، و چسبناک خود که در انتها مخروطی می شود، کرم و حشرات را از لابه لای تنۀ درختان خارج و بدین ترتیب به تداوم زندگی درخت کمک می کند.
پرندهای که بر تنة درختان مینشیند و با منقار محکم و بلند خود از کرمهای موجود در آن تغذیه میکند.
💡 رم در دهه ۱۹۶۰ با سرمایه گزاری روی بازیکنان با استعدادی چون فرانچسکو لویاکونو، خوان آلبرتو شیافینو، آنتونیو آنجلیلو، جیاکومو لوسی و جانکارلو د سیستی (ملقب به دارکوب)؛ توانست دو جام حذفی در ۱۹۶۴ و ۱۹۶۹ کسب کند.
💡 بیمار درد نایژه گشتست دارکوب زآن هرزمان کند به سرشاخ، غرغره
💡 آسیاب شماره ۳ کورسا مربوط به اواخر دوره قاجار است و در شهرستان کهگیلویه، روستای شهید دارکوب واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۵۵۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
💡 آبانبار دارکوب مربوط به دوره صفوی است و در کاشان، خیابان بابا افضل بازار کاشان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۸۹۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.