این کلمه، بنا بر روایتی اسم دوم حضرت یعقوب (ع) و بنا بر روایتی دیگر لقب آن حضرت است. به نظر می‌رسد لقب ایشان صحیح‌تر باشد، زیرا اثبات دو اسم برای یک نفر نیاز به دلیل دارد. فرید وجدی در دائرةالمعارف خود آورده است که معنای آن بنده خدا و برگزیده خدا است، چرا که اَبل به معنای خدا و اِسْرى به معنای بنده است. در تفسیر المنار نیز آمده است که این واژه به معنای امیر مجاهد با خدا است. این کلمه 43 بار در قرآن کریم به کار رفته است که 41 بار آن به صورت بنی اسرائیل است. منظور از بنی اسرائیل، فرزندان دوازده‌گانه حضرت یعقوب (ع) و نسل آنهاست که به قوم یهود معروف هستند. در قرآن داستان‌های مفصلی درباره بنی اسرائیل وجود دارد که بخشی از آنها در بخش یهود خواهد آمد. این کلمه ممکن است در معانی زیر به کار رفته باشد: واژه‌ای که در عهد عتیق به کار رفته و یکی از نام‌های حضرت یعقوب (ع) است. بنی اسرائیل به معنای فرزندان و این قوم است.
اسرائیل
لغت نامه دهخدا
کند بچشم ظفر ضربت حسام تو آن
که کرد جامه یوسف بچشم اسرائیل.عبدالواسع جبلی.رجوع بعیون الاخبار ج 2 ص 269 و 272 شود.
اسرائیل. [ اِ] ( اِخ ) ( مملکت... ) این لفظ اولا بر تمام اسباط اثناعشر که در تحت سلطنت یک پادشاه بودند اطلاق میشد. ( کتاب اول سموئیل 15:28 و 24:2 ). و سلطنت داود را که در حبرون بر قسمتی از اسباطداشت نیز شامل میباشد. ( کتاب دویم سموئیل 2:11 - 18و کتاب اول تواریخ ایام 12 ). لکن بعد از تقسیم مملکت در سلطنت رحبعام ( کتاب اول پادشاهان 12:20 - 24 )، قسمت شمالی یعنی اسباط عشره یا قسمتی از اسباط محض، برای مقابلی با مملکت یهودا بدین لقب معروف گشت. رجوع به یهودا شود. و این تقسیم که تنبیهی بر بت پرستی سلیمان بود ( کتاب اول پادشاهان 11:9 - 13 )، اصلاً از حماقت رحبعام و حسد افرائیم ناشی شد. و افرائیم سبط عمده اسباط عشره بوده در برکات یعقوب. و موسی بتوسط سردار عظیم خود یوشع که هم از افرائیم بود معروف گردید و املاک حاصل خیز مرکزی را یافته بسیاری از اوقات مستحفظ شیلون می بود. بنابراین از جانب خدا، یهودا چون سبط ملوکانه و اورشلیم برای محل هیکل برگزیده شد. ( مزامیر 78:67 و 68 ). در این حال افرائیم با اسباط شمالی همدست شده یوغ یهودا را از گردن خود برداشته یربعام را بشهریاری اختیار کرد و او آئین بت پرستی را برپا داشته محل و اعیاد و کَهَنه برای آن مقرر کرد. ( کتاب اول پادشاهان 12:25 - 33 ). رجوع به ملوک شود.
فرهنگ فارسی
اسقف
دانشنامه اسلامی
اسرائیل (۴۳ بار)
این کلمه به نقلى اسم دوّم حضرت یعقوب و به نقلى لقب آن حضرت است. بنظر مىآید که لقب درست باشد، زیرا اثبات دو اسم براى یک نفر محتاج مؤنه است. فرید وجدى در دائرة المعارف آورده گویند: معناى آن بنده خدا و برگزیده خداست، «اَبل» خدا «اِسْرى» بنده. در المنار گوید: اسرائیل را امیر مجاهد مع اللّه گفتهاند. این کلمه 43 بار در قرآن مجید آمده است، 41 بار به لفظ (بنى اسرائیل). مراد از بنى اسرائیل، فرزندان دوازده گانه حضرت یعقوب و اولاد آنهاست که بقوم یهود معروفاند. در قرآن داستانهاى مفصّلى دارند که مقدارى از آنها در (یهود) خواهد آمد انشاءاللّه.
[ویکی فقه] اسرائیل (ابهام زدایی). اسرائیل ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اسرائیل (واژه)، واژه به کار رفته در عهد عتیق و یکی از نام های حضرت یعقوب (علیه السلام)• بنی اسرائیل، بنی اسرائیل (بنواسرائیل)، به معنای «فرزندان و قوم اسرائیل»
...
[ویکی شیعه] اسرائیل (ابهام زدایی). اسرائیل ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
[ویکی فقه] اسرائیل (واژه). واژه اسرائیل برای اولین بار در عهد عتیق آمده که پس از پیروزی یعقوب بر فرشته خدا در نبردی رمزآمیز، به وی چنین خطاب شده است: «از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه اسرائیل، زیرا که با خدا و با انسان مجاهده کردی و نصرت یافتی».
ضبط اسرائیل در عبری l ¦ 'e ¦ ra ¨ Yis و در یونانی l ¦ Israe است.
اختلاف در اصل واژه
درباره این که اصل واژه اسرائیل سریانی یا عبری است نظریات متفاوتی ابراز شده است.جفری با توجه به این که حرف آغازین « یسرائیل » حذف شده و به صورت « اسرائیل » خوانده و نوشته شده است، بر آن است که این واژه به احتمال زیاد در اصل سریانی بوده، در حالی که گویتین ضبط این واژه را به صورت «اسرائیل» دلیل بر سریانی بودن نمی داند و قائل است که تلفظ «ی ِ» در ابتدای کلمه به صورت «اِ» در میان یهودیان، نظیر برخی دیگر از مردمان آرامی زبان، امری متداول بوده است.علاوه بر این، با توجه به جزءِ دوم اسرائیل، « ئیل » یا « ایل »، به اختلاف، آن را از ریشه سریانی یا عبری دانسته اند، اما از آن جا که این واژه به صورت « اسرال »، « اسرائل » یا « اسرائین » نیز ضبط شده تعیین ریشه قطعی این واژه به استناد جزءِ دوم آن، «ئیل»، چندان پذیرفتنی نیست.
غیر عربی بودن واژه
به هر ترتیب، واژه «اسرائیل» از واژه های دخیل و غیر عربی قرآن به شمار می رود و جوالیقی نام های تمام انبیا، جز آدم، صالح، شعیب و محمد صلّی اللّه علیه وآله وسلّم، را غیرعربی دانسته است.
معنای بنی اسرائیل
...
ویکی واژه
لقب یعقوب در تورات. در عبری به معنی کسی است که بر خدا پیروز شد. همچنین لقب فرزندان یعقوب. بنی اسرائیل.
اسرال. نام فرشته‌ای است و لغتی است در اسرائین. و کلمه اعجمی است مانند جبرین و اسماعین و اسرائین.
جمله سازی با اسرائیل
الی کوهن (۱۹۲۴–۱۹۶۵), جاسوس اسرائیل در سوریه بود.