آویشن یک گیاه دارویی و معطر است که از خانواده نعناعیان می‌باشد. این گیاه به‌خاطر خواص ضدعفونی‌کننده، ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی‌اش شناخته می‌شود. آویشن به بهبود سیستم ایمنی بدن، افزایش هضم غذا و کاهش علائم سرماخوردگی کمک می‌کند. همچنین، این گیاه به عنوان طعم‌دهنده در غذاها به‌کار می‌رود و می‌تواند به بهبود طعم و عطر غذاها کمک کند. آویشن به عنوان یک ادویه محبوب در آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه به‌ویژه در تهیه خوراک‌ها، سوپ‌ها و سس‌ها به‌کار می‌رود و می‌تواند عطر و طعم خاصی به غذاها ببخشد. همچنین، آویشن به‌دلیل خواص ضدباکتریایی‌اش می‌تواند به حفظ تازگی غذاها کمک کند و در برخی موارد به‌عنوان یک نگهدارنده طبیعی عمل کند.
آویشن
لغت نامه دهخدا
( آویشن ) آویشن. [ ش َ ] ( اِ ) صعتر. سعتر. آویشه. آویش. اوشه. اوشن. یوشن. پودنه برّی. پودینه صحرائی. پودنه کوهی. زلف شاهدان:
چه کنی دنیا بی دین و خرد زیراک
خوش نباشد بی نان ترّه و آویشن.ناصرخسرو.اکنون نچرد گوزن در صحرا
جز سنبل و کرویا و آویشن.ناصرخسرو.
اویشن. [ اَ ش ِ ] ( اِ ) نگاه و نظر و دیدار. ( ناظم الاطباء ). بصارت و بینایی. ( آنندراج ).
اویشن. [ اَ ش َ ] ( اِ ) بر وزن کشیدن سعتر را گویند و بعضی گویند نوعی از سبزی خوردنی است که در میان پیاز و ترب کارندش. ( مؤید الفضلاء ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
= آویشن
فرهنگ فارسی
نگاه و نظر و دیدار. بصارت و بینایی.
فرهنگ اسم ها
معنی: گیاهی از تیره ی نعناعیان با گل های سفید، ( در گیاهی ) گیاهی از تیره ی نعناعیان با گل های سفید یا گلی و برگهای کوچک، پونه صحرائی، پونه کوهی، گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
فرهنگستان زبان و ادب
{Thymus, thyme} [گیاهان دارویی] سرده ای از نعنائیان شامل گیاهان علفی یا بوته ای معطر با ساقه های خوابیده یا خیزان یا راست و با برگ هایی در شکل ها و اندازه های گوناگون و با حاشیۀ صاف یا گاه دندانه دار و کاسۀ گل با حلقۀ کرک در محل گلو و دندانه های زیرین با کرک های مژه...
جملاتی از کلمه آویشن
چه کنی دنیا بی‌دین و خرد زیرا خوش نباشد نان بی‌زیره و آویشن
دست از دروغ زن بکش و نان مخور با کرویا و زیره و آویشنش
اکنون نچرد گوزن بر صحرا جز سنبل و کرویا و آویشن
