آوین

آوین

آوین یک نام دخترانه است که در زبان‌های کردی و فارسی کاربرد دارد. این نام به معنای مانند آب و زلال است و در زبان کردی به معنای عشق نیز می‌باشد.

تلفظ این نام به صورت āvin است و در زبان فارسی به شکل آوين نوشته می‌شود.

تحلیل معنایی این نام نشان می‌دهد که آو به معنای آب و ین به عنوان پسوند نسبت به کار رفته است. بنابراین، می‌توان گفت که آوین به معنای به رنگ آب یا پاک نیز تعبیر می‌شود. این نام به زیبایی و لطافت آب اشاره دارد و می‌تواند نمادی از زلالی و عشق باشد.

لغت نامه دهخدا

اوین. [ اِ ] ( اِخ ) دهی است جزء بخش شمیران شهرستان تهران در 4000 گزی باختر تجریش دارای 836 تن سکنه. تابستان در حدود 50 خانوار اضافه میشود. آب آن از رودخانه درکه و دوچشمه و محصول آن غلات، اسپرس و انواع میوه جات سردسیری و شغل اهالی زراعت است. و در حدود 20 باب دکان مختلفه دارد. راه شوسه به تجریش دارد. مزرعه باقر جزء این ده است. شش دانگ ده وقف آستانه حضرت رضا علیه السلام و اعیانی متعلق به مردم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

ده جزو بخش شمیران شهرستان تهران واقع در ۴ کیلو متری مغرب تجریش در دامنه قرار دارد سرد سیر سکنه ۸۳۶ در تابستان حدود ۵٠ خانوار اضافه می شود.
دهی جزئ بخش شمیران شهرستان تهران

فرهنگ اسم ها

اسم: آوین (دختر) (کردی، فارسی) (تلفظ: āvin) (فارسی: آوين) (انگلیسی: avin)
معنی: مانند آب، زلال، ( در کردی ) عشق، ( آو= آب، ین ( پسوند نسبت ) )، به رنگ آب، پاک، ( آو = آب + ین ( پسوند نسبت ) )

دانشنامه آزاد فارسی

اِوین
منطقه ای کوهستانی در تهران در غرب تجریش و جنوب درکه. روستایی قدیمی و نام آن احتمالاً ایون یا اِذون بوده است که در گویش اهالی به اوین تبدیل شده است. در منابع تاریخی قرن ۸ق، از آن با عنوان اذون یاد شده است. هنگام احداث خیابان درکه، آثاری قدیمی کشف شد که گواه تاریخی بودن این منطقه است. در اوین دو بقعه با نام های امامزاده مُطیّب و امامزاده عزیز در غرب دانشگاه شهید بهشتی (ملّی سابق) قرار دارد که سادات اوین خود را از نسل آن ها می دانند و اعتقاد دارند که آن ها در دورۀ عباسیان به این منطقه آمده بوده اند. ساکنان اوین از شش طایفه، ازجمله افغانی ها و سمنانی ها، تشکیل می شده اند که تا چندی پیش به لهجۀ شمیرانی تکلّم می کردند. اوین در دورۀ قاجار، موقوفۀ آستان قدس رضوی و ییلاق مردم تهران بود. از آن دوره باغ هایی باقی مانده بود که از آن میان، باغْ درّه در ۱۳۲۵ش به اردوگاه تعلیماتی لشکرِ دو، و در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش به زندان اوین تبدیل شد. باغ های دیگر: سرْاستخر، که در دورۀ رضاشاه به محمدرضا پهلوی تعلّق گرفت؛ باغ امین حضور در ابتدای درکه و باغِ بالا بود که آسیابی نیز داشت. در دورۀ محمدرضا شاه پهلوی، درپی تأسیس دانشگاه ملّی (شهید بهشتی کنونی)، پارک شاهنشاهی (ملّت کنونی)، باشگاه شاهنشاهی (انقلاب کنونی)، مدرسۀ فرانسوی ها (رازی کنونی)، هتل هیلتون (استقلال کنونی)، هتل اوین و محوطۀ نمایشگاه بین المللی تهران، اوین خصلت روستایی خود را از دست داد و زمین های کشاورزی آن رفته رفته به محله های مسکونی تبدیل شدند و دِهِ اوین جزئی از شهر تهران شد. قلعۀ سادات آباد آن نیز محلۀ سعادت آباد را تشکیل داد. مهم ترین محله های اوین، پاچنار است که در گذشته یک چنار بسیار کهنسال در نزدیکی قهوه خانه سرآسیاب آن وجود داشت، و پی لو و حصار. مقبره های شاهزاده حسینقلی میرزا سالور عمادالسلطنه ( ـ۱۳۱۱ش) و شاهزاده قهرمان میرزا سالور عین السلطنه ( ـ۱۳۲۴ش) بر تپۀ امامزاده زید از دیگر بناهای تاریخی اوین است. بیمارستان طالقانی، مرکز کنفرانس اسلامی، و سازمان حفظ و پرورش نباتات وزارت کشاورزی از دیگر مراکز مهم اوین اند.

ویکی واژه

آوین (جمع آوین‌ها)
کلمه ی کردی به معنای "عشق" که نام پسر و دختر میباشد.
آوین
آوین
آوین

جملاتی از کلمه آوین

درارتفاع بالا تر از آوین سفلی واقع شده‌است دقیقاً روی تپه‌ای قرار گرفته‌است.
دلیل اولینش گردی آب به دریا اندر آوین نکته دریاب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم