انار

انار یک میوه‌ی خوراکی است که به خاطر دانه‌های قرمز و آبدارش معروف است و طعمی شیرین و ترش دارد. این میوه به طور معمول در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می‌کند و در بسیاری از فرهنگ‌ها به عنوان نماد زندگی، باروری و ثروت شناخته می‌شود.

ویژگی‌ها و کاربردها:

ترکیبات مغذی: انار سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌هاست. ویتامین C، ویتامین K و پتاسیم از جمله ترکیبات مهم آن هستند. این میوه به خاطر خواص آنتی‌اکسیدانی‌اش به تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش التهاب کمک می‌کند.

استفاده‌های غذایی: این میوه به صورت تازه، آب انار، مربا، دسرها و در برخی از غذاها به عنوان طعم‌دهنده یا تزئین استفاده می‌شود. آب این میوه به خاطر طعم و خواص سلامتی‌اش بسیار محبوب است.

نماد فرهنگی: در بسیاری از فرهنگ‌ها و ادیان این میوه به عنوان نماد زندگی و باروری شناخته می‌شود. در فرهنگ ایرانی، انار در جشن‌ها و مراسم‌های مختلف، از جمله شب یلدا، به عنوان نماد فراوانی و خوشبختی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خواص درمانی: برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف این میوه ممکن است به کاهش خطر بیماری‌های قلبی، بهبود سلامت مغز و کاهش التهاب کمک کند.

تصویر معنی انار

لغت نامه دهخدا

( آنار ) آنار. ( اِ ) رجوع به انار شود.
انار. [ اَ ] ( اِ ) درختچه ایست از تیره موردیها که گاهی آنرا تیره ای مستقل محسوب دارند و بنام انارها نامند، پوست آن خاکستری و برگهایش بیضوی و گلهایش بالنسبه بزرگ و قرمزرنگ است. ( فرهنگ فارسی معین ). میوه آن درشت و دارای پوست سرخ و کلفت است. دانه های آن شفاف و آبدار و بیشتر سرخ رنگ است و دور آنرا پوسته نازکی با موادی غذایی فراگرفته است. ( از یادداشت مؤلف ) ( از گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 232 ). رمان. ( برهان قاطع، ذیل رومنا ) ( ناظم الاطباء ). و بلغت زند، رومنا. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). نار. درخت انار درجلگه های کرانه دریای مازندران بحال وحشی فراوان است، در نزدیکی مراوه تپه نیز دیده میشود و آنرا همه جا انار میخوانند. انار درختی است کوچک که در خاکهای شنی خوب میروید. چوب آن دارای مازوج فراوان است و دررنگرزی مصرف میشود. ریشه آن نیز دارای آلکالوئیدی است که سمیت دارد و بمقدار کم برای از میان بردن کرم تنیا در پزشکی مصرف میشود. ( از جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 244 ). انار دارای اقسامی است، شیرین و بیدانه آنرا که املیسی نامند لطیفتر از سایر اقسام و سرد باعتدال و در اول تر و با قوه قابضه و قلیل الغذا و مولد خلط صالح و نفاخ است و از این جهت باعث نعوظ محرورین است و مدر بول و مفتح و جالی و ملین طبع و مورث تشنگی است و خوردن آن بعد از طعام سبب انحدار آن و جهت تصفیه روح کبدی و تقویت جگر و استسقاء لحمی و زقی و سوءالقنیه و یرقان و سپرز و خفقان و الم سینه و سرفه حار و صاف کردن آواز و فربه کردن بدن و نفوذ فرمودن غذا و رفع جرب و حکه و نیکو کردن رنگ رخسار نافع و اکثار آن مفسد غذا و مرخی معده و مصلحش انار ترش و در باردالمزاج زنجبیل پرورده است. ( از تحفه حکیم مؤمن، ذیل رمان ). و رجوع بهمان متن و رمان شود.
درخت کوچک معروفی است که از عصاره [ میوه ] آن شراب ترتیب میدادند و درخت مذکور بنوعی بزرگ شود که انسان میتواند در سایه آن مأوی گزیند. و لباس وافود رئیس کهنه با انارها مزین میگشت و بدین جهت انارهای بسیاری در اماکن مختلف هیکل میکاشته اند. ( از قاموس کتاب مقدس ): و اگر شکم سخت نبود آنگاه سیب و انار و آبی خام بکوبد و... ( هدایة المتعلمین چ دانشگاه مشهد ص 376 ). و ما ببلخ بودیم بچند دفعت مجمزان رسیدند از قصدار سه و چهار و پنج و نامهای یوسف آوردند و ترنج و انار و نیشکر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 251 ).

فرهنگ معین

( اَ ) [ په. ] ( اِ. ) = نار: درختچه ای از تیرة موردی ها دارای برگ های بیضوی و گل های قرمزرنگ. میوه اش درشت و دارای پوست سرخ و کلفت و دانه های آبدار و خوشمزه می باشد.

فرهنگ عمید

۱. میوه ای خوراکی با پوستی سفید یا سرخ، دانه های قرمز یا سفید آبدار، با مزۀ ترش یا شیرین که از آب آن رب تهیه می شود و در پختن برخی خوراک ها کاربرد دارد.
۲. درخت این میوه با برگ های ریز و سرخ رنگ و ساقۀ خاردار.

فرهنگ فارسی

نار: میوهای است درشت ودارای پوست سرخ وکلفت، دانه هایش آبدارومفرح، برای تصفیه خون نافع است
درختچهای از تیر. موردیها که گاهی آنرا تیره ای مستقل محسوب دارند و بنام انارها نامند. پوست آن خاکستری و برگهایش بیضوی و گلهایش باالنسبه بزرگ و قرمز رنگ است رمان ارز
نام رستاقی در قم و نیز وادی قم را می گفته اند.

فرهنگ اسم ها

اسم: آنار (پسر) (ترکی) (تلفظ: anar) (فارسی: آنار) (انگلیسی: anar)
معنی: به خاطر آورنده

فرهنگستان زبان و ادب

{Punica} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سرده ای کوچک از اناریان درختی کوچک یا درختچه ای بارده و خزان دار که مهم ترین گونۀ این سرده انار معمولی است و گونۀ دیگر آن بومی جزیرۀ سوکوتراست با گل های صورتی و میوه ای با طعم ترش تر از انار معمولی

جملاتی از کلمه انار

اگر چه زند خنده شیرین انار به خود خندد او با لب لعل یار

سرو او بر می‌دهد شفتالو و سیب و انار نیک ‌بختا هرکه را سروی چنانش در برست

آب انار (سراوان)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سراوان در استان سیستان و بلوچستان ایران است.

ز عشقش چون انار و نار و مار و اژدها دارم بری ‌کفته دلی تفته تنی چفته قدی جنبر

بعد از اینکه نمک و فلفل را به اندازه گفته شده به آش اضافه کردیم، به آن نعناع داغ و بقیه پیاز داغ همراه با سرکه (رب انار) به آش اضافه می‌کنیم و می‌گذاریم چند قل بخورد تا بوی تند حاصل از سرکه از بین برود.