معنی و ریشه: اسماعیل به معنای «شنونده و اطاعت کننده امر خدا» است. این نام به یکی از پیامبران بنی اسرائیل یعنی حضرت اسماعیل (ع) اشاره دارد و به نوعی نشان‌دهنده ارتباط عمیق او با خداوند و تسلیم او در برابر اراده الهی است.
پیشینه تاریخی:
اسماعیل (ع) یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ دینی و اسلامی است. او پسر حضرت ابراهیم (ع) و هاجر است. وی در سرزمین حجاز و در نزدیکی مکه به دنیا آمد و به عنوان نبی و پیشوای بنی اسرائیل شناخته می‌شود. داستان قربانی شدن اسماعیل (ع) به عنوان آزمایش الهی، در هر دو دین اسلام و یهودیت مورد توجه قرار گرفته و در مناسک حج نیز به یاد او و پدرش، ابراهیم (ع)، مراسم خاصی برگزار می‌شود.
جایگاه مذهبی:
این پیامبر الهی به عنوان نماد فداکاری و تسلیم در برابر اراده الهی شناخته می‌شود. او به عنوان یکی از پیشوایان و الگوهای دینی در قرآن کریم معرفی شده و داستان‌های مربوط به ایشان و پدرش به تفصیل بیان شده است.
استفاده در فرهنگ و جامعه:
این اسم در میان مسلمانان و یهودیان بسیار رایج است و به عنوان یک نام مقدس و محترم شناخته می‌شود.
از دهه ۲۰۰۰ میلادی، اسماعیل نوری‌علا با یک چرخش از گرایشات فدرالیسم خود کوتاه‌تر آمده و با تاکید بر عبارات جدیدی چون «ملت ایران»، «یک کشور–یک ملت» و «شکوه تاریخ ایران باستان» به جمع ملی‌گرایان وارد شد. اگرچه وی از همان ابتدا از مخالفان رضا پهلوی و طرفدارانش بود؛ اما در سال‌های اخیر این بار به جمع هواخواهان رضا پهلوی و سلطنت‌طلبان پیوسته است.
لباسچی پس از شهریور ۱۳۲۰ و بازشدن فضای سیاسی کشور ابتدا در حزب توده و سپس در حزب ایران فعالیت کرد. او به همراه حسین راسخ افشار، محمدحسن شمشیری، اسماعیل کریم آبادی، حسن قاسمیه جامعه بازرگانان و اصناف و پیشه وران تهران را پایه‌گذاری نمود. این سازمان از دولت ملی دکتر مصدق حمایت می‌کردند. او پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ پانزده نفر از اعضای این جامعه دستگیر و تبعید شد.
در خرداد ۱۳۹۳ در دومین همایش «کرمانشاه گلستان فرهنگ» در تالار وحدت دانشگاه فرهنگ و هنر کرمانشاه، مقارن با نودمین سالگرد قتل سید حسین کزازی و در حاشیهٔ بزرگداشت ۱۷۳ معلم آموزش و پرورش استان کرمانشاه که در جنگ ایران و عراق کشته شده‌اند، از اسماعیل‌خان معاضدالملک و سید حسین کزازی به عنوان «شهید علم» تجلیل به عمل آمد.
