کلمه بدیع در زبان فارسی به معنای نو، تازه و خلاقانه است. این واژه به ویژگی‌هایی اشاره دارد که تازه و ابتکاری هستند و در زمینه‌های هنری، ادبی، و فکری به کار می‌روند.
معانی و مفاهیم:
نوآورانه: بدیع به معنای چیزی است که تازه و ابتکاری است و قبلاً وجود نداشته است. این مفهوم به خلاقیت و نوآوری در ایده‌ها، آثار هنری و ادبیات اشاره دارد.
زیبا و دلنشین: این واژه همچنین به معنای زیبایی و جذابیت در آثار هنری و ادبی است.
کاربردها:
ادبیات: در ادبیات، این اصطلاح به کارهایی اشاره دارد که از نظر فرم و محتوا نوآورانه و خلاقانه هستند. مثلاً: شاعر با استفاده از زبان بدیع و تصاویر نو، احساسات عمیق خود را بیان کرده است.
هنر: در هنر، این واژه به آثار هنری اشاره دارد که دارای ویژگی‌های خلاقانه و تازه هستند.
فکر و ایده: در مباحث فکری و علمی، این کلمه به ایده‌ها و نظریه‌هایی اشاره دارد که تازه و غیرمعمول هستند. مثلاً: این نظریه بدیع در حوزه علم، به درک بهتری از پدیده‌ها کمک کرده است.
معادلات و مترادف‌ها:
مترادف‌ها: نو، تازه، خلاقانه، ابتکاری.
معادل‌ها در زبان‌های دیگر: در انگلیسی: novel یا original.
متضادها: تکراری و کهنه
