ایذاء به معنای آزار رساندن به کسی است. این واژه به نوعی به رنجاندن و آسیب رساندن به دیگران اشاره دارد. در متون مختلف، مانند ترجمه قرآن و آثار ادبی، به مفهوم ایذاء به عنوان عملی ناپسند و غیر اخلاقی پرداخته شده است. برای مثال، در داستان‌های کلیله و دمنه، به اهمیت پرهیز از آزار به مردم تأکید شده و این عمل به عنوان رفتاری غیرقابل قبول معرفی می‌شود. در واقع، ایذاء نه تنها به معنای آزار جسمی، بلکه می‌تواند شامل آزار روحی و روانی نیز باشد. بنابراین، اجتناب از ایذاء دیگران به عنوان یک وظیفه اخلاقی و انسانی تلقی می‌شود و بر اهمیت احترام به حقوق و احساسات دیگران تأکید می‌کند.