کلمه اپوزیسیون به معنای مخالف یا مقابل است و معمولاً در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی به کار می‌رود. اپوزیسیون به گروه یا احزابی اطلاق می‌شود که با دولت یا حاکمیت موجود مخالف هستند و به نقد و بررسی سیاست‌ها و تصمیمات آن می‌پردازند.
این گروه‌ها در تلاش هستند تا نظرات و دیدگاه‌های خود را بیان کنند و در فرآیند تصمیم‌گیری تأثیر بگذارند. اپوزیسیون می‌تواند شامل احزاب سیاسی، شخصیت‌های مستقل، و گروه‌های اجتماعی باشد که به دنبال تغییرات در سیاست‌ها یا ساختارهای موجود هستند.
وجود این گروه‌ها در یک سیستم سیاسی دموکراتیک اهمیت زیادی دارد، زیرا به تنوع نظرات و ایده‌ها کمک می‌کند و موجب ایجاد توازن قدرت می‌شود. اپوزیسیون می‌تواند به عنوان یک ابزار نظارتی عمل کند و به جلوگیری از سوءاستفاده از قدرت و ارتقای شفافیت در حکومت کمک کند.
آلکسی ناوالنی، رهبر اپوزیسیون زندانی روسیه، حمله روسیه به اوکراین را محکوم کرد و کسانی که جنگ را به راه انداختند «راهزن و دزد» نامید. مارینا لیتوینوویچ، فعال مخالف و سیاستمدار روسیه خواستار تظاهرات ضد جنگ در شهرهای روسیه شد. او هنگام خروج از خانه توسط پلیس روسیه بازداشت شد.
در روز شنبه دوم آوریل ۲۰۱۱ اعتراض دیگری صورت گرفت. پلیس ضد شورش معترضان را در نزدیکی میدان فواره‌ها در باکو، جایی که مخالفان می‌خواستند تجمعی برگزار کنند، اما موفق به دریافت مجوز از سوی مقامات نشد، دستگیر کردند. یکی از رهبران اپوزیسیون پس از اعتراض گفت که حدود ۱۰۰۰ نفر در آن شرکت کردند و بیش از ۲۰۰ نفر دستگیر شدند.
براساس قانون اساسی ترکیه رئیس‌جمهور باید دارای مدرک دانشگاهی با حداقل دورهٔ ۴ ساله باشد. اما دادخواست مخالفان به شورای عالی انتخابات ترکیه که توسط خود اردوغان مدیریت می‌شود، رد شده‌است. نیروهای اپوزیسیون بیمِ آن را دارند که هیچ‌یک از مراجع قانونی در ترکیه به درخواست آن‌ها پاسخ ندهند.
پس از فروپاشی شوروی ملی‌گرایی پامیری اوج گرفت و با به قدرت رسیدن «حزب لعل بدخشان» در ولایت خودمختار کوهستان بدخشان در سال ۱۹۹۲ اعلام استقلال کرد. هرچند مدتی بعد این اعلامیه پس گرفته شد. جنگ داخلی تاجیکستان ۱۹۹۲–۱۹۹۷ صحنه کشتار بسیاری از پامیری‌ها بود. در این جنگ پامیری‌ها عمدتاً پشتیبان اپوزیسیون متحد تاجیک بودند.