افتراق

[ویکی فقه] افتراق به معنای پراکندگی و از یکدیگر جدا شدن است و از این عنوان در باب های طهارت، صلات، حج و تجارت سخن گفته شده است.
اگر مجموع خون های پراکنده در بدن یا لباس در حدّ یک درهم یا بیشتر باشد، در معفو بودن آن در نماز اختلاف است. استحاله با پراکندگی و جدایی میان اجزای نجس یا متنجّس- مانند آرد شدن گندم- محقّق نمی شود. 
احکام افتراق در صلات
گفتن اذان و اقامه بر کسی که برای نماز به مسجد رود و نماز جماعت پیش از او اقامه شده باشد- بنابر اختلاف در مسأله- مکروه یا حرام است، مگر نمازگزاران پراکنده شده و صف جماعت بر هم خورده باشد. ثبوت این حکم در غیر مسجد، محل اختلاف است. کسی که در مسافرت تحت فرمان دیگری است، اگر بداند یا گمان داشته باشد یا حتی- به قول بسیاری- شک داشته باشد که پیش از رسیدن به چهار فرسخ از او جدا می شود، باید نماز را تمام بخواند. 
احکام افتراق د رحج
حاجی ای که در حال احرام با همسرش آمیزش کرده است، هنگام اعاده حج، زمانی که به آن محل رسیدند، باید از یکدیگر جدا شوند. منظور از جدایی، خلوت نکردن با یکدیگر است که با وجود فرد سوم همراه آنان محقّق می شود.