اعتذار یکی از اصطلاحات رایج در علم منطق است و به معنای سخنرانی در دفاع از یک واقعیت در مشاجرات به کار می‌رود. زمانی که سخنرانی درباره موضوعی که در گذشته اتفاق افتاده است، ایراد می‌شود، دو حالت ممکن است وجود داشته باشد: ۱. موضوع مورد بحث، مثبت و مفید بوده و سخنران نیز منافع حاصل از آن را بیان می‌کند؛ در این صورت، شنونده هیچ گونه نزاع یا انکاری ندارد و این نوع سخنرانی در واقع، ستایش و قدردانی از گذشته است؛ به همین دلیل، این نوع را شکر می‌نامند. ۲. موضوع مورد بحث، زیان‌آور بوده و سخنران به تشریح و توضیح ضررهای آن می‌پردازد. در این حالت، ممکن است مخاطب به دفاع و نزاع بپردازد؛ به همین دلیل، این نوع را مشاجرات یا خصامیات می‌خوانند. در این مشاجرات، توضیحات سخنران را شکایت و دفاع مخاطب را عذر یا اعتذار می‌نامند.
اعتذار
لغت نامه دهخدا
شش بود رسول نیز مرسل
بندیش نکو در اعتذارم.ناصرخسرو.چون تو برآری حسام، عشق تو آرد سجود
گنبد صوفی لباس، بر قدم اعتذار.خاقانی.زیارت پدر نماید و تحیت و سلام او را بجا آورد و اعتکاف تمام در تربت وی گذارد و اعتذار از طول مدت همی خواهد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 454 ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) پوزش گرفتن پوزش خواستن عذر خواستن. ۲ - شکایت کردن. ۳ - ( اسم ) پوزش. جمع: اعتذارات.
ماخوذ از تازی عذر پوزش و معذرت.
ویکی واژه
گِلِه کردن.
پوزش.
جملاتی از کلمه اعتذار
شنیدیم اعتذار نفس مدهوش ازین گوش و برون کردیم از آن گوش
