در علم شیمی، به مادهای گفته میشود که در محیط حلال یونزا (معمولاً آب)، یونهای هیدروژن (+H یا پروتون) آزاد میکند. آن ها با بازها واکنش داده و نمک تولید میکنند و گاهی بهعنوان حلال نیز عمل مینمایند. اسیدهای قوی حالت خورندگی دارند، در حالی که انواع ضعیفتر یا رقیق مزهای ترش یا تند دارند؛ البته در برخی اسیدهای آلی به دلیل مزههای خاص دیگر، این ترشی شاید چندان محسوس نباشد.
قدرت آن بر اساس مقدار یون هیدروژن موجود در محلول تعیین میشود که با مقیاس pH سنجیده میگردد. تمامی آن ها pH کمتر از ۷ دارند. از نظر طبقهبندی، میتوان بر اساس قدرت بازی آنها (تعداد اتمهای هیدروژن قابل ترکیب با باز)، به دستههای تکبازی، دوبازی، سهبازی و بیشتر تقسیم نمود. همچنین بر اساس درجه یونزایی (تعداد اتمهای هیدروژن قابل تفکیک در آب) طبقهبندی دیگری امکانپذیر است. بهعنوان مثال، سولفوریک رقیق در گروه دوبازی قوی، بسیار یونزا و واکنشپذیر قرار میگیرد.
برخی از انواع معدنی شامل بوریک، کربونیک، هیدروکلریک، هیدروفلوئوریک، نیتریک، فسفریک و سولفوریک هستند. در مقابل، انواع آلی مانند اتانوئیک (استیک)، بنزوئیک، سیتریک، متانوئیک (فرمیک)، لاکتیک، اگزالیک و سالیسیلیک نیز مورد توجه قرار دارند. علاوه بر این، انواع پیچیدهتری مانند نوکلئیک اسیدها و آمینواسیدها نیز وجود دارند.