در زبان‌شناسی، به وضعیتی در جملات که در آن فهم معنای یک عنصر متنی با استناد به عناصر دیگر متن ممکن می‌شود، ارجاع گفته می‌شود. عمده ارجاعات شامل ضمایر شخصی، ملکی، اشاره‌ای و صفات ملکی هستند. این واژه در زبان فارسی به معنای اشاره به یک منبع، موضوع یا شخص دیگر است. برای بیان این عمل، از فعل ارجاع دادن استفاده می‌شود. این واژه در مکالمات رسمی و غیررسمی به کار می‌رود، اما بیشتر در متون رسمی و علمی متداول است.
ارجاع
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. هدایت کردن به جای دیگر برای راهنمایی و اطلاعات بیشتر.
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) باز گردانیدن چیزی را به سوی چیزی متوجه گردانیدن رجوع کردن امری حواله کردن. ۲ - ( اسم ) احاله حواله.
فرهنگستان زبان و ادب
ویکی واژه
احاله، حواله.
ارجاعات.
جملاتی از کلمه ارجاع
گاهی پشتیبانی بی‌جا از نقشه‌های تجاری نتیجه‌اش ارجاع چرخشی خواهد شد.
تو را اگرچه به این خاکیان رجوعی نیست ضمیر غایب ابدال را به تست ارجاع
همه را دیدی مستوجب عنوان شرف همه را خواندی شایسته ارجاع مهام
