ابحر

لغت نامه دهخدا

ابحر. [ اَ ح ُ ] ( ع اِ ) ج ِ بحر. دریاها. نهرهای بزرگ. آبهای شور.

فرهنگ معین

(اَ حُ ) [ ع. ] (اِ. ) جِ بحر، دریاها.

فرهنگ فارسی

دریاها، جمع بحر
( اسم ) جمع: بحر دریاها.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَبْحُر: دریاها
ریشه کلمه:
بحر (۴۲ بار)

ویکی واژه

جِ بحر؛ دریاها.

جمله سازی با ابحر

انعی الیک قلوبا طال ما هطلت سحایب الوجد فیها ابحر الحکم
حیابحریست کورا پاو سر نیست ولی دروی به جز عثمان گهر نیست
از آسمان مشام تفرز فراز گیر کاین سبز برگه آبخور شیر ابحر است
چو دید ابحر کعب، شه را چنان گرفتار آن طفل شیرین زبان
درر زبحرکه یابی شگفت نیست بیا ببین حدیثش تابحر در درر یابی