اخوان الصفاء یک گروه فلسفی و علمی در قرن چهارم هجری (دهم میلادی) در جهان اسلام بود. این گروه در شهر بصره و سپس در بغداد شکل گرفت و شامل تعدادی از دانشمندان و فیلسوفان بود که به دنبال ترویج علم، فلسفه و اخلاق بودند. نام اخوان الصفاء به معنای برادران صفا است و نشان‌دهنده دوستی و همکاری اعضای این گروه است.
این گروه به خاطر تألیفاتی که در زمینه‌های مختلف علمی، فلسفی، و ادبی انجام دادند، شناخته می‌شوند. مهم‌ترین اثر آن‌ها، رسائل اخوان الصفاء است که شامل 52 رساله در موضوعات مختلف از جمله فلسفه، ریاضیات، نجوم، موسیقی، و اخلاق است. این رساله‌ها به بررسی و تحلیل مسائل علمی و فلسفی می‌پردازند و تلاش می‌کنند تا بین علوم مختلف ارتباط برقرار کنند.
هدف اصلی اخوان الصفاء ترویج علم و آگاهی در جامعه اسلامی و ایجاد یک نوع وحدت فکری و فرهنگی بین مسلمانان بود. آن‌ها بر این باور بودند که علم و فلسفه می‌تواند به بهبود زندگی انسان‌ها و ارتقاء اخلاق اجتماعی کمک کند. این گروه تأثیر زیادی بر تفکر اسلامی و فلسفه در دوره‌های بعدی داشت و آثارشان همچنان در تاریخ تفکر اسلامی مورد توجه قرار دارد.
