ذی‌حق صفت یا ترکیبی است که به کسی گفته می‌شود که دارای حق، سهم یا حقوق قانونی و شرعی باشد. این واژه در متون دینی، فقهی و حقوقی برای اشاره به فردی به‌کار می‌رود که حق مشخصی برای دریافت، درخواست یا تصرف چیزی دارد.
در فقه و قوانین اسلامی، ذی‌حق معمولاً به وارث، طلبکار، یا کسی که در امور مالی و حقوقی حقی دارد، اطلاق می‌شود. این اصطلاح کمک می‌کند تا فردی که مستحق چیزی است، مشخص شود و ادعای او مشروع و معتبر شمرده شود.
به طور کلی، ذی‌حق نشان‌دهنده وضعیت قانونی یا اخلاقی فردی است که حق مشخصی بر چیزی دارد. این واژه در بحث عدالت، ارث، مالکیت و مسئولیت‌ها اهمیت دارد و درک آن برای فهم متون حقوقی و دینی ضروری است.