به معنای محل حکومت یا مرکز حکومتی است و به طور خاص به ساختمان یا مکانی اشاره دارد که در آن حاکم یا والی یک منطقه یا استان فعالیت های حکومتی خود را انجام می‌دهد این اصطلاح به ویژه در تاریخ ایران و در دوره های مختلف حکومتی به کار می‌رفته است در ادامه برخی از ویژگی های اصلی دارالاماره ها را می خوانیم:
تاریخچه: در دوره های مختلف تاریخ ایران، به ویژه در دوره های اسلامی و صفویه، به عنوان مراکز اداری و سیاسی تأسیس شدند این مکان ها معمولاً شامل دفاتر اداری، محل اقامت حاکم و دیگر امکانات لازم برای اداره امور حکومتی بودند.
معماری: معمولاً دارای معماری خاصی بودند که نشان دهندهٔ قدرت و اعتبار حاکمیت بودند این بناها ممکن است شامل حیاط های بزرگ، اتاق های متعدد، و تزئینات هنری باشند
نقش اجتماعی و سیاسی: به عنوان مراکز تصمیم گیری و اجرای قوانین عمل می‌کردند و نقش مهمی در ادارهٔ امور اجتماعی و اقتصادی منطقه داشتند این مکان ها معمولاً محل برگزاری جلسات مهم، مشاوره ها و تصمیم گیری های کلان بودند
موقعیت جغرافیایی: معمولاً در شهرهای بزرگ و مهم واقع می‌شدند و به عنوان نماد قدرت سیاسی و اجتماعی آن منطقه شناخته می‌شدند
تحولات معاصر: با گذر زمان و تغییرات سیاسی و اجتماعی، مفهوم دارالاماره نیز تغییر کرده و در برخی موارد به ادارات دولتی یا مراکز حکومتی مدرن تبدیل شده است
به طور کلی، دارالاماره به عنوان یک نهاد حکومتی و اجتماعی در تاریخ ایران، نشان‌دهندهٔ ساختارهای سیاسی و اداری آن زمان بوده و تأثیر زیادی بر روی شکل گیری حکومت ها و ادارهٔ مناطق مختلف داشته است.
