حلقه خواص به گروهی محدود و غیررسمی از افراد گفته می‌شود که اگرچه مقام یا مسئولیت اداری مشخصی ندارند، اما نزدیکی زیادی با رئیس‌جمهور یا نخست‌وزیر دارند. این نزدیکی باعث می‌شود در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های کلان کشور اثرگذاری جدی داشته باشند.
اعضای حلقه خواص معمولاً از افراد مورد اعتماد، دوستان قدیمی، مشاوران غیررسمی یا شخصیت‌های بانفوذ تشکیل می‌شوند. نفوذ آن‌ها بیش از جایگاه اداری بوده و بیشتر بر پایه اعتماد شخصی و رابطه نزدیک با رأس قدرت است. این ویژگی گاه باعث می‌شود تأثیرشان بر تصمیم‌ها از مقامات رسمی بیشتر باشد.
نقش حلقه خواص در نظام‌های سیاسی می‌تواند مثبت یا منفی باشد. از یک سو، آن‌ها می‌توانند با ارائه دیدگاه‌های متفاوت به بهبود سیاست‌گذاری کمک کنند. از سوی دیگر، عدم پاسخگویی رسمی این گروه ممکن است زمینه‌ساز فساد، انحصارطلبی یا تصمیم‌های غیرشفاف شود.
