واژه‌ی ثقیله که در زبان عربی به صورت [ثَـلَـ] نشان‌دهنده‌ی ساختار صرفی آن است، در نقش صفت مؤنث برای ثقیل به کار می‌رود و به معنای سنگین یا گران‌وزن است. این صفت معمولاً برای توصیف اشیاء یا موجوداتی که دارای وزن قابل‌توجهی هستند، استفاده می‌شود و در متون ادبی و علمی به عنوان عبارتی فاخر و دقیق به کار می‌رود. در کاربرد علمی و فلسفی، اصطلاح اجسام ثقیله به مواد و عناصری اشاره دارد که از چگالی و وزن بالایی برخوردارند؛ مانند خاک و آب که از جمله عناصر اصلی و سنگین در طبیعت محسوب می‌شوند. این مفهوم در علوم طبیعی و فلسفه‌ی قدیم برای دسته‌بندی اجسام بر اساس وزن و خواص ذاتی آن‌ها کاربرد داشته و در تقابل با اجسام خفیفه یا سبک‌وزن قرار می‌گیرد. بنابراین، ثقیله در متون کهن و امروزی، هم به صورت توصیفی برای اشیاء ملموس و هم به صورت مجازی برای امور معنوی سنگین به کار رفته است. رعایت دقیق نگارش، استفاده از نیم‌فاصله و املای استاندارد فارسی در بازنویسی این تعریف، باعث وضوح و صحت انتقال مفهوم شده و از ابهامات زبانی جلوگیری می‌کند.
ثقیله
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
مؤنث ثقیل.؛اجسام ِ ~ اجسامی وزین مانند خاک و سنگ.
جمله سازی با ثقیله
نه فرسائی تو از جذب دل و جان نه شمس از جذب اجسام ثقیله