تداخل سازنده و تداخل ویرانگر دو نوع مفاهیم مهم در فیزیک و به ویژه در زمینه امواج هستند که در نتیجه ی ترکیب دو یا چند موج به وجود می‌آیند.
تداخل سازنده زمانی رخ می‌دهد که دو یا چند موج هم فاز به هم برسند. در این حالت، قله‌های امواج با هم هم پوشانی کرده و باعث تقویت یکدیگر می‌شوند. نتیجه این تداخل، یک موج جدید با دامنه ای بزرگ‌تر از هر یک از امواج اولیه است. این پدیده در پدیده هایی مانند نور و صدا مشاهده می‌شود و به ایجاد نوارهای روشن در آزمایش های اپتیکی کمک می‌کند.
تداخل ویرانگر است، این نوع تداخل زمانی اتفاق می‌افتد که قله های یک موج با دره های موج دیگر هم پوشانی کنند. در این حالت، امواج یکدیگر را خنثی کرده و دامنه موج نهایی کاهش می‌یابد. این پدیده در صدا و نور نیز قابل مشاهده است و می‌تواند منجر به کاهش شدت یا خاموش شدن امواج شود.
