آرامان

شعر در جحیم تو جنّت آرامان بی تو راضی به حورعین عامان به نوعی بیانگر احساسات عمیق و متضاد در عشق و وابستگی است. در این بیت، شاعر به تضاد میان جحیم و جنّت اشاره می‌کند.

تحلیل شعر:
جحیم و جنّت: جحیم به معنای عذاب و رنج و جنّت به معنای آرامش و خوشبختی است. این تضاد نشان‌دهنده‌ی این است که حتی در شرایط سخت و دردناک (جحیم)، عشق و حضور معشوق می‌تواند به انسان آرامش و رضایت بدهد.

آرامان بی تو: این بخش به معنای این است که در غیاب معشوق، آرامش و شادی از بین می‌رود و زندگی به نوعی جهنم تبدیل می‌شود.

راضی به حورعین عامان: حورعین به معنای زنان بهشتی است و عامان به معنای عمومی و عمومی بودن است. این بخش نشان می‌دهد که حتی اگر شخص به حورعین بهشتی هم دست یابد، بدون وجود معشوق خود، احساس رضایت نخواهد کرد.

ویکی واژه

بُن مضارع آراماندن توصیف شده، اما شاید یک اصطلاح قومی جغرافیایی کهن باشد منسوب به اورامان، اورامانات یا همان ماننای باستانی و در کل قوم کُرد. آرامان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آرا - مان قابل تجزیه باشد و به معنی قبیله و عشیره ماننائیان بوده که در اوستا قبایل ویس‌پتی یا ویث‌پتی نامیده می‌شدند.

جملاتی از کلمه آرامان

در زبان کوئنیا به معنی قوی آسمان، شهر اصلی تلری در ساحل شرقی والینور است. این شهر در شمال و شرق تیریون میان کالاکیریا و آرامان در شمال الدامار قرار داشت. این شهر از سنگ ساخته شده بود و سطح آن از مرواریدهایی که تلری از دریاها صید کرده بودند و گوهرهایی که نولدور بدست آورده بودند، پوشانده شده بود.
مردم گرجی، ارمنیان را «سُمخِبی» «درحالت مفرد: سُمِخی» و ارمنستان را «سُمخِتی» می‌گویند. ملت‌ها و کشورهای دیگر نیز از دیر باز تاکنون ارمنیان و ارمنستان را با تلفظ‌های مختلف کلمهٔ «آرمن» شناخته و می‌شناسند. آنان این کشور را «آرمِنیا، آرمانی، آرمینا، ارمنستان، آرمِنین، اِرمنستان» و به اسامی ای دیگر نامیده و ملت ارمنی را نیز «آرامان، آرمینیان، آدمیانین، آرمِنیر، اِرمَنی و اَرمنی» خوانده‌اند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم