کهبل

لغت نامه دهخدا

کهبل. [ ک ُ ب َ / ک َ ب ُ ] ( ص ) به معنی بی عقل و احمق و ابله باشد. ( برهان ). کهبله. احمق و ابله را گویند. ( آنندراج ) ( فرهنگ رشیدی ). رجوع به کهبله شود.
کهبل. [ ک َ ب َ ] ( ع ص ) پست قامت. ( منتهی الارب ). کوتاه قامت. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) درختی است بزرگ. ( منتهی الارب ). نام درختی بزرگ همچون کنهبل.( از اقرب الموارد ). رجوع به کنهبل شود. || جو بزرگ خوشه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کنهبل شود.

فرهنگ معین

(کَ بُ یا بَ ) (ص . ) نادان ، احمق .

فرهنگ فارسی

پست قامت . کوتاه قامت . درختی است بزرگ .

ویکی واژه

نادان، احم