سکافه

لغت نامه دهخدا

سکافه. [ س ُ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) به معنی سکافره که مضراب سازنده ها باشد. ( برهان ). رجوع به شکافه و سکافره شود.
سکافه. [ س ِ ف َ / ف ِ ] ( ع اِمص ) کفشگری. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( اقرب الموارد ).