سپزگی

لغت نامه دهخدا

سپزگی. [ س ِ پ َ ] ( حامص ) غم و اندوه و رنج و درد. ( ناظم الاطباء ). رنج و سختی و مشقت. ( جهانگیری ) :
کی سپزگی کشیدمی ز رقیب
گر بدی یار مهربان با من.حنظله بادغیسی ( از جهانگیری ).مصحف سپرگی. رجوع به سپرگی شود.

فرهنگ عمید

نمامی، غمازی، سخن چینی: کی سپزگی کشیدمی ز رقیب / گر بدی یار مهربان با من (حنظلۀ بادغیسی: شاعران بی دیوان: ۴ ).

فرهنگ فارسی

غم و اندوه و رنج و درد رنج و سختی و مشقت

ویکی واژه

[قدیمی] نمامی؛ غمازی؛ سخن‌چینی: ◻︎ کی سپزگی کشیدمی ز رقیب / گر بدی یار مهربان با من (حنظلۀ بادغیسی: شاعران بی‌دیوان: ۴).