رفوشه
رفوشه.[ رَ ش َ / ش ِ ] ( اِ ) بازی و مسخرگی و ظرافت. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ). سخر و لاغ. ( فرهنگ جهانگیری ). سخر. ( شرفنامه منیری ). تمسخر و لاغ و مسخرگی. ( یادداشت مؤلف ). سخره و لاغ. ( از شعوری ج 2 ورق 15 ). || عصیان و گناه. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ). گناه.( فرهنگ جهانگیری ) ( شرفنامه منیری ) ( از شعوری ج 2 ورق 15 ). گناه. بزه. عصیان. ( یادداشت مؤلف ). || ( مص ) پی بردن و یافتن. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ). پی بردن. ( شرفنامه منیری ). || برچیدن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ جهانگیری ) ( شرفنامه منیری ) ( ازبرهان ) ( از شعوری ج 2 ورق 15 ). رجوع به رفوسه شود.
۱. بازی، شوخی، مسخرگی.
۲. گناه، عصیان.
