تشتخوان. [ ت َ ] ( اِ مرکب ) خانی را گویند که به جهت نان و طعام گذارند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سینی. مجموعه میز طعام ازرخام و مانند آن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). سینی. ( لغت نامه اسدی ذیل کلمه سینی ). خوانی که بر آن طعام ونان نهند. ( فرهنگ رشیدی ). و رجوع به طشتخوان شود.
فرهنگ معین
(تَ خا ) (اِمر. ) ۱ - تشت و سینی غذا. ۲ - خوانی که بر آن طعام چینند.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- تشت و سینی غذا.۲- خوانی که بر آن طعام چینند.
