فرغند. [ ف َ غ َ ] ( اِ ) گیاهی است که بر درخت پیچد و به عربی عشقه گویند. ( برهان ). گیاهی است که خودروی باشد و چون کدو برجهد و به تازی لبلاب خوانند. ( یادداشت به خط مؤلف از یک نسخه خطی فرهنگ اسدی ). - فرغندوار ؛ مانند فرغند : ایا سرو نو در تک و پوی آنم که فرغندواری بپیچم به تو بر.رودکی.|| چیزی پلید و گندیده و بدبوی و متعفن و ناخوش را نیز گفته اند و به این معنی با زای فارسی هم آمده. ( برهان ). فژغند به معنی پلید چرکین مصحف فرغند است. ( حاشیه برهان چ معین از هنینگ ). رجوع به فژغند شود.
فرهنگ معین
(فَ غَ ) (ص . ) ۱ - پلید. ۲ - گندیده ، بد - بوی .
فرهنگ عمید
۱. پلید. ۲. گندیده، بدبو. ۳. (اسم ) (زیست شناسی ) = عشقه: ایا سروبن در تک وپوی آنم / که فرغند آسا بپیچم به تو بر (رودکی: ۵۰۰ ).
فرهنگ فارسی
۱ - پلید بد ۲ - بد بوی متعفن . گیاهی است که بر درخت پیچد و به عربی عشقه گویند . گیاهی که خودروی باشد و چون کدو برجهد و بتازی لبلاب خوانند .
