لغت نامه دهخدا
یکی بهره را بر سه بهرست بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش.ابوشکور. || از جای افتادن. ( برهان ). از جای فروخزیدن و به سین مهمله نیز آمده است. ( سروری ). فروخزیدن از نشستگاه خویش. ( حاشیه لغت فرس اسدی ). از نشستنگاه خویشتن فروخزیدن. ( یادداشت مؤلف ) :
گلیمی که خواهد ربودنش باد
ز گردن بشخشد هم از بامداد.ابوشکور.قول فلان و فلان ترا نکند سود
گرت بشخشد قدم ز پایه ایمان.ابوشکور.از من افتادنست و شخشیدن
از تو بخشودنست و بخشیدن. سنایی.
