لغت نامه دهخدا ( آخردست ) آخردست. [ خ ِ دَ ] ( اِ مرکب ) آخربار. || پایان خانه ، و مرادف آن صف نعال و پای ماچان است. || داو آخر قمار که دست آخر هم گویند. || آخر و پایان کار.
فرهنگ فارسی ( آخر دست ) ( اسم ) ۱ - آخر بار . ۲ - پایین اطاق صف نعال پای ماچان . ۳ - داو آخرقمار دست آخر. ۴ - آخر پایان کار.آخر بار
