دانشنامه اسلامی
قلهاتی از وی با عنوان منصور بن سعید یاد کرده است. وی به گزارش سعد بن عبدالله اشعری از قبیله عبدالقیس بود، در حالی که تمامی منابع دیگر ابومنصور را عجلی خوانده اند. این گزارش ها نشان می دهند که ابومنصور عرب بوده و نمی توان وی را چون برخی از غالیان سده ۲ق از موالی دانست. ابومنصور که به گفته برخی مآخذ به مستنیر نیز شهرت داشت، گر چه در اصل بادیه نشین بود، اما در کوفه منزل داشت و گفته اند که خواندن و نوشتن نمی دانست.
نحوه ارتباط وی با جریان های شیعی
درباره سابقه ارتباط وی با جریان های شیعی، به ویژه با شخص امامان باقر و صادق (ع) اطلاعات محدود است. گفته شده که میلاء نامی از غالیان، دایه و مربی وی بوده است، به روایتی هنگامی که در محضر امام صادق (ع) از ابومنصور نام برده شده، امام وی را لعن و نفرین کرد. وی که افکاری غلوآمیز داشت، خود را به امام باقر (ع) منسوب ساخت، اما امام او را طرد کرد و از وی تبری جست.
ادعای امامت
در این هنگام بود که ابومنصور ادعای امامت کرد و پس از وفات امام باقر (۱۱۴ق) اعلام کرد که امامت به وی منتقل شده است. ابومنصور ادعا می کرد که امام باقر (ع) امر خود را به وی تفویض کرده و او را وصی خویش خوانده است، اما به گفته ابن جوزی ابومنصور انتظار بازگشت امام باقر (ع) را می کشید و خود را خلیفه امام در زمان غیبت وی می دانست. همچنین ابومنصور بر این اعتقاد بود که حضرت علی (ع) «نبی رسول» است و نیز امامان حسن، حسین، علی بن حسین و باقر (ع) و خود وی پس از آنان به نبوت و رسالت رسیده اند. او خود را همچون ابراهیم (ع) خلیل الله می دانست و به همین جهت بر این گمان بود که جبرئیل بر وی نازل می شود. ابومنصور معتقد بود که خداوند پیامبر (ص) را جهت تأویل مبعوث کرده است و منزلت وی نزد رسول (ص) چون منزلت یوشع بن نون است نزد موسی (ع). وی که بر عدم انقطاع رسولان الهی حکم می کرد، مدعی بود که پس از رسالت در ۶ تن از اولادش ادامه خواهد داشت که آخرین آن ها مهدی قائم است. بدین سان ابومنصور ۷تن از قریش و ۷تن از بنی عجل را به عنوان انبیاء معرفی می کرد، اما جز پیامبر (ص) و ۵ تن از امامان شیعی معلوم نیست که ابومنصور کدام قرشی دیگر را به عنوان پیامبر و نبی در مجموعه۷تن از انبیاء قریش معرفی می کرد؟
چند گزارش درباره تفکر ابومنصور
...
[ویکی شیعه] اَبومَنْصورِ عِجْلی، ملقب به کِسف، از غالیان مشهور شیعی در اوایل سده۲ق/۸م که پیروانش به منصوریه شهرت داشتند و چنانکه از زندگی و تعالیم وی پیداست، اهدافی سیاسی در سر داشته است و بدین جهت از سوی عمال حکومت اموی کشته شد.
بعضی او را با عنوان منصور بن سعید یاد کرده اند. وی به گزارش سعد بن عبدالله اشعریاز قبیله عبدالقیس بود، در حالی که تمامی منابع دیگر ابومنصور را عجلی خوانده اند.
این گزارش ها نشان می دهند که ابومنصور عرب بوده و نمی توان وی را چون برخی از غالیان سده۲ق از موالی دانست. وی گرچه در اصل، بادیه نشین بود، اما در کوفه منزل داشت و گفته اند که خواندن و نوشتن نیز نمی دانست.
