گنده خوار

لغت نامه دهخدا

گنده خوار. [ گ َ دَ / دِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) رجوع به گنده خور شود.

فرهنگ عمید

آن که چیزهای گندیده و فاسد بخورد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که چیز های بدبو و پست ( مانند شکنبه روده و غیره ) خورد .