لغت نامه دهخدا
منتن. [ م ُ ت ِ / ت ُ / م ِ ت ِ ] ( ع ص ) بدبوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). گنده. بدبو. ( از غیاث ) ( از آنندراج ). بویناک.گنده. گندا. متعفن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
منتن
منتن. [ م ُ ت ِ / ت ُ / م ِ ت ِ ] ( ع ص ) بدبوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). گنده. بدبو. ( از غیاث ) ( از آنندراج ). بویناک.گنده. گندا. متعفن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
