ملتک. [ م ُ ت َک ک ] ( ع ص ) مست خوش از مستی. ( آنندراج ). سکران ملتک ؛ مست خشک از مستی. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || انبوهی کننده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || لشکر در هم پیوسته. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || درنگ کننده در حجت. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به التکاک شود.
دانشنامه عمومی
ملتک (دهانه). ملتک یک دهانه برخوردی در ماه است. این دهانه ۲ دهانه اقماری دارد.
